Ένα κτήριο κόσμημα από του Όθωνα τα χρόνια

του Μιχάλη Δήμα

 

Τετάρτη  6  Ιουνίου  200..  Μάθημα  πατριδογνωσίας  2^ο.  Σήμερα φίλε μου, Η/Υ, θα σου γράψω για το πρώτο μέρος που γνώρισα στην  πρωτεύουσα Αθήνα. Δεν πρέπει να πήγαινα ακόμα σχολείο, όταν θα  είχα  επισκεφτεί για πρώτη φορά το Οφθαλμιατρείο, Σίνα  και  Πανεπιστημίου. Τα  αθώα, παιδικά, μυωπικά  μου  μάτια, υποθέτω  ότι  θα  κοιτούσαν αχόρταγα  τα  πρωτόγνωρα  πράγματα.

Τα  τρία νεοκλασικά, Ακαδημία-Πανεπιστήμιο-Βιβλιοθήκη, την κίνηση  στους  δρόμους, τον  πολύ  κόσμο, τα  πολλά  αυτοκίνητα, τα  περιστέρια  και  προ  πάντων το  παλιό  κτήριο  του  Οφθαλμιατρείου. Χτισμένο  σε  ρυθμό  βυζαντινού  αρχοντικού, στου  Όθωνα  τα  χρόνια, με  τα  δίλοβα παράθυρα  και  τις  διακοσμητικές  ταινίες  στην  τοιχοποιία, σίγουρα  θα  μου  έκανε  μεγάλη  εντύπωση.

Θεμελιώθηκε το 1847 και τα εγκαίνια έγιναν το 1854. Είναι έργο των αρχιτεκτόνων Χριστιανού Χάνσεν, Γεράσιμου  Μεταξά και Αριστείδη Μπαλάνου. Το  επισκεπτόμουν  με  τον  πατέρα  μου, σε  τακτά  διαστήματα  για  αρκετά  χρόνια. Από  μικρός  με  πρόβλημα  μυωπίας, αστιγματισμού  και  αλληθωρισμού  με  θυμάμαι  πάντα  διοπτροφόρο.

Οι ημιφωτισμένες  αίθουσες  του  κτηρίου, έκαναν   κοντράστ  με  τις  άσπρες  μπλούζες  των  γιατρών. Σπιτάκια, σκύλοι, ομπρέλες, ψαράκια, μπότες   και  μολύβια  σε  διάφορα  μεγέθη, μετρούσαν  την  οπτική  μου  οξύτητα. Το  χειμώνα  κάστανα, το  καλοκαίρι  καλαμπόκια,  διανθίζανε  τις  επισκέψεις  μου  στο  Οφθαλμιατρείο. Όταν  αργότερα  μεγάλωσα  και  πήγαινα  μόνος  μου  στην  Αθήνα, σαν  σημείο  αναφοράς  είχα  αυτό  το  παλιό  δίπατο, αυστηρό  κτήριο  για  να  μην  χάνομαι  στης  πρωτεύουσας  τους  δρόμους…