Cars – Ιταλία – 1ο Μέρος
της Βιτάλια Ζίμμερ
La machina λένε οι Ιταλοί. Γένους θηλυκού. Μοιραία κατασκευάζουν τα πιο όμορφα αυτοκίνητα στον κόσμο. Σχεδιάζουν τα καλύτερα ρούχα και τα καλύτερα αυτοκίνητα.
Η Ιταλία έχει δύο κατηγορίες. Στη μία είναι τα Super Cars.
Ξεκινάμε από αυτά που είναι για εμάς τους κοινούς θνητούς. Όλα τους τα αυτοκίνητα είναι όμορφα με εξαίρεση το Fiat Multipla. Ομορφιά, επιδόσεις και ήχος. Αυτά προσφέρει ο Ιταλός. Στη δεκαετία του 80 αντιμετώπισαν θέματα με την ποιότητα κατασκευής. Οι φίρμες είναι τρεις, δηλαδή μία. Fiat. Η Fiat κατέχει και την παρατημένη Lancia και τη μητέρα Alfa Romeo. Η οικογένεια Anieli τα αγόρασε όλα. Μαζί και την Ferrari. Ναυαρχίδα η Alfa η οποία έχει γίνει πολύ ακριβή. Η Alfa έχει το πιο ωραίο σήμα από όλα τα αυτοκίνητα του κόσμου. Ξαφνικά έγινε κι αυτή πολύ ακριβή.
Ιστορικά μοντέλα. Εδώ θα αδικήσω πολλά μοντέλα. Οι απόψεις είναι καθαρά προσωπικές.
Fiat
Fiat 500. Οτι και να πούμε είναι λίγο. Ένα τόσο μικρό αυτοκίνητο απασχόλησε στο μέγιστο. Η αναβιώσή του είναι άκρως επιτυχημένη αλλά εμένα δεν μου αρέσει καθόλου το εσωτερικό.
Fiat 128. Το τέρας του φτωχού. Νευρικό και γρήγορο χωρούσε ίσα ίσα μία οικογένεια. Επιτυχημένο.
Fiat Spider. Φτηνό αντίγραφο της μαμάς Alfa. Η αναβίωσή του είναι το MX-5 της Mazda με Ιταλικές πινελιές και σχεδιαστικές μικροκλοπές από την Maserati. Το αγοράζεις.
Lancia
Delta. Η πρώτη γενιά ήταν ύμνος για την αυτοκίνηση. Το πιο γνωστό μοντέλο της εταιρείας.
Monte Carlo. Την είχε φίλος. Εξαιρετικό αλλά και θορυβώδες. Το οδήγησα. Ο κινητήρας ήταν ακριβώς πίσω σου. Θέλει ειδικά παπούτσια για να χωρέσουν τα πόδια σου. Τα πεντάλ είναι στην κυριολεξία το ένα δίπλα στο άλλο.
Alfa Romeo
- Η σειρά GT (GT Junior, GT Sprint, GT Veloce) ήταν ο θρύλος της εταιρείας. Ο σύζυγος είχε μία GT Veloce. Ξύλινο τιμόνι και γενικά ξύλινη επένδυση στο εσωτερικό. Κάθε βόλτα στοίχιζε 5000 δραχμές τουλάχιστον για τα καύσιμα.
Spider. Όνειρο για πολλούς η απόκτηση αυτού του ανοικτού ιταλικού αυτοκινήτου. Υπήρχε και σε hard top.
- Φετίχ οικογενειακό. Η εμπρός πινακίδα στο πλάι και οι πίσω πόρτες ήταν σαν να μην υπήρχαν, δίνοντας την αίσθηση του δίπορτου.
Η αξιοπιστία των Ιταλικών αυτοκινήτων δεν ήταν η καλύτερη. Επέμεναν σε πρακτικές που τους άφησαν πίσω στην αγορά. Στο σχέδιο είναι οι κορυφαίοι. Αργότερα υιοθέτησαν Γερμανικά πρότυπα και ανέβηκαν στην παγκόσμια κατάταξη επιλογών.
