Ελευθερία Κυρίτση…«Αμοργός»

Η επανάληψη του αδύνατου

Με βρήκε ψημένη στον ήλιο

Να φαντάζομαι τη φανταστική ζωή μου

Υποβασταζόμενη από πετσέτες τυρκουάζ

Γυαλιστερά βότσαλα και την απερισκεψία πως

Η επιθυμία μπορεί να είναι

Ισοδύναμο ζωής

Η έλλειψη

Να εξοικειωθεί με την αλητεία

Αυτά σκεφτόμουν ξαπλωμένη

Χιλιόμετρα χρόνους απόσταση

Απ’ τη γωνιά όπου έφερνες

Το δανεικό τσιγάρο στα χείλη σου∙

Πρωτοπορία της ύλης