10 δευτερόλεπτα – Club χωρισμένων γυναικών (4)

της Βιτάλια Ζίμμερ

Ο Αποστόλης

 

Μαρία: Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ!

Βιτάλια: Ο γιος σου είναι εξαιρετικός. Σου αξίζουν πολλά μπράβο! Είσαι πρότυπο μητέρας!

Μαρία: Ευχαριστώ που ήρθαμε και τρεις. Ο Αποστόλης έδειξε ανακούφιση.

Βιτάλια: Με απασχολεί όμως ένα θέμα.

Μαρία: Τι;

Βιτάλια: Δεν θέλω να επιβαρυνθεί το παιδί το δείπνο μας.

Μαρία: Έχω μόνο 100 ευρώ επάνω μου.

Βιτάλια: Το σωστό είναι να πληρώσεις εσύ.

Μαρία: Το ξέρω. Αλλά θα φτάσουν; Είδες τις τιμές;

Βιτάλια: Θα κάνουμε μία μικρή απάτη.

Μαρία: Ορίστε;

Σάρα: Σου έβαλα ένα φάκελο στην τσάντα σου.

Μαρία: Θα σας τα επιστρέψω μόλις πιάσω δουλειά.

Βιτάλια: Θα μας τα επιστρέψεις αλλιώς. Ένα απλό κέρασμα αρκεί. Αρκεί να το κάνεις με την ψυχή σου. Το κέρασμα ξεπληρώνεται με κέρασμα. Να το θυμάσαι αυτό.

Μαρία: Είστε περίεργες. Είστε λίγο killers. Είμαι στην παρέα σας αλλά είναι σαν να μην είμαι.

Σάρα: Επιτέλους μια σωστή φράση!

Μαρία: Παρακαλώ το λογαριασμό!

Σερβιτόρος: Είναι όλα προσφορά του Αποστόλη.

Μαρία: Πες στον Απόστολο να έρθει εδώ.

Σερβιτόρος: Μάλιστα.

Μαρία: Απόστολε, σε ευχαριστούμε πολύ αλλά θα αρνηθούμε.

Απόστολος: Μαμά, σε παρακαλώ πολύ. Είναι σημαντικό να σε βλέπω καλά.

Μαρία: Αν αρνηθείς τότε θα πω ότι δεν πέρασα καλά απόψε.

Βιτάλια: Απόστολε, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαρήκαμε που σε γνωρίσαμε. Εάν θες να προσφέρεις κάτι, βρες έναν άστεγο ή έναν φτωχό.

Απόστολος: Μάλιστα κυρία Βιτάλια.

Σάρα: Κεριά και λιβάνια.

Μαρία: Αρχίσαμε πάλι. Πότε η μία, πότε η άλλη. Απόστολε, θα σε τρελάνουν αγάπη μου. Φύγε όσο πιο γρήγορα μπορείς!