Κρουαζιέρα στον Κορινθιακό

της Βιτάλια Ζίμμερ

 

Είναι φορές που η ζωή παίζει παιχνίδια που βλέπεις μόνο σε ταινίες. Είναι καλοκαίρι και το σύμπαν συνωμοτεί για ένα ενδιαφέρον ραντεβού. Ο προορισμός είναι η Πάτρα. Είμαστε πολύ χαλαροί και αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε από τον παλιό δρόμο για να αποφύγουμε έναν από τους πιο επικίνδυνους δρόμους της Ευρώπης.

 

Σε κάποιο σημείο παρατηρούμε κίνηση. Ένα αυτοκίνητο βρίσκεται εκτός του δρόμου. Ο οδηγός και οι επιβάτες δεν φορούσαν ζώνη και είναι χτυπημένοι ελαφρά. Έχουν εκδορές στο κεφάλι και τρέχει αίμα. Πλησίασα ως όφειλα, να παράσχω τις πρώτες βοήθειες. Χρειάζομαι λίγο χώρο και πρέπει να διώξω τους περίεργους. Δίπλα στο δρόμο βρίσκεται ένα πολύ ωραίο συγκρότημα εξοχικών κατοικιών. Τους πήγαμε στην αυλή και οι άνθρωποι μας βοήθησαν στην παροχή βοήθειας. Καταφθάνει και ο καλός μου. Έχει γίνει κίτρινος. Όχι λόγω του ατυχήματος, αλλά εξαιτίας μίας απίστευτης σύμπτωσης. Το σπίτι είναι της πρώην του. Όσο εγώ φροντίζω τα τέσσερα άτομα, εκείνη έχει ανοίξει το τεράστιο στόμα της και τον φιλά στα μάγουλα ευτυχώς. Είναι έτοιμη να τον καταπιεί. Του κρατάει συνέχεια τα χέρια και είναι πολύ χαρούμενη.

 

Ευτυχώς δεν χάνω την αυτοσυγκέντρωσή μου και ολοκληρώνω την παροχή πρώτων βοηθειών. Ταυτόχρονα είμαι σε επικοινωνία με το ΕΚΑΒ και δίνω μία πρώτη διάγνωση. Η οδηγία είναι να γίνει υπέρηχος, αξονική στον αυχένα και ακτινογραφία στα άνω άκρα και στο θώρακα.

 

Σηκώνομαι όρθια και πάω δίπλα του. Γίνονται οι κατάλληλες συστάσεις. Την κοιτάζω, με κοιτάζει και διαπιστώνουμε ότι μοιάζουμε αρκετά. Έχουμε ακριβώς το ίδιο ύψος. Εγώ είμαι πιο αδύνατη αλλά εκείνη έχει τέλειες καμπύλες. Εκδηλώνουμε θαυμασμό η μία για την άλλη. Πού έμπλεξα; Θα κάνει μία κίνηση και θα πιάσει το χέρι μου. “Έλα να καθίσουμε σε παρακαλώ”.

 

Είναι μία γυναίκα λίγο μεγαλύτερη από εκείνον γεμάτη καλοσύνη. Εξακολουθεί να έχει μία αγάπη για εκείνον, αλλά είναι κοινωνική επαυξημένη όπως λέω. Αγαπάει το ταίρι μου όπως αγαπάει τους συνανθρώπους της. Λίγο περισσότερο όμως. Ομολογώ ότι με έπεισε. Ο κύκλος θα κλείσει όταν ήρθε η μαμά της. Εφόσον είμαι μαζί του, είμαι αποδεκτή. Δεν θα γίνει ούτε μία νύξη για τη σχέση τους. Θα μπορούσε να είναι κάποιος αγαπημένος συγγενής τους.  Η περιποίηση ήταν άψογη.

 

Μετά από μία ώρα περίπου, καταφθάνει ο Κώστας. Είναι ένας ψηλός μαυρισμένος τύπος, δικηγόρος πρώην ποδοσφαιριστής. Γίνονται οι συστάσεις και τελικά ο Κώστας, που διαθέτει ένα σχετικά μεγάλο σκάφος, προσφέρεται να μας φιλοξενήσει σε αυτό. Η όμορφη και καλοσυνάτη Αιμιλία μου λέει σχεδόν αθόρυβα “Please…”. Αλλαγή σχεδίων.

 

Περάσαμε τρεις μέρες στο σκάφος. Ιτέα, Ναύπακτος, Αίγιο ήταν τα λιμάνια μας. Είδα τη στεριά από άλλη γωνία. Η Αιμιλία είναι μία αξιοπρεπής γυναίκα. Δεν ένιωσα ούτε μία στιγμή να απειλείται η σχέση μου. Άλλωστε μοιάζουμε, σαν αδερφές.