Χάβρα Ιουδαίων

της Βιτάλια Ζίμμερ

 

Όρος που χρησιμοποιείται κατά κόρον όταν πολλοί άνθρωποι κάνουν φασαρία χωρίς να παράγεται λόγος καθαρός και έργο. Άκρως προσβλητικός για τους Ιουδαίους και τους φέροντες την καταγωγήν αυτήν.

 

Προσφάτως έγινε χρήση αυτού του όρου στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αγίου Δημητρίου από την πρόεδρο του σώματος, λόγω άγνοιας ή έλλειψης μόρφωσης. Σίγουρα όμως έγινε χρήση του όρου λόγω αγένειας και απουσίας πολιτικής σκέψης. Μία συγγνώμη θα ήταν δείγμα αυτοχαστουκισμού, το οποίο θα εκτιμούσαμε βαθύτατα εμείς οι “Ιουδαίοι”, διότι πιστεύουμε ότι ο Δήμος έχει τεκμηριωμένα αντισημιτική έκφραση ποικιλοτρόπως.

 

Να δεχθώ τον όρο γιατί ως Ισραηλινοί κάνουμε λίγο περισσότερο θόρυβο από τους υπόλοιπους λαούς. Όπως και οι Έλληνες άλλωστε. Η πρώτη κλασική περίπτωση αυθόρμητης φασαρίας είναι η στιγμή του λογαριασμού. Οι Έλληνες λογομαχούν για το ποιος θα πληρώσει. Οι Εβραίοι λογομαχούν για το τι θα πληρώσει ο καθένας…. Ψέμματα. Με τους δικούς μας ανθρώπους το ίδιο κάνουμε. Στον ιδιωτικό μας βίο είμαστε large. Τα λεφτά του “μαγαζιού” δεν είναι όλα δικά μας. Εκεί είμαστε σφιχτοί. Κι όταν γράφω “μαγαζί” εννοώ το κατάστημα, τα χρήματα της εταιρείας ή του οργανισμού που εργαζόμαστε και τα χρήματα του Δήμου-Δημοσίου. Εκεί πρέπει να είμαστε σφιχτοί και μετρημένοι.

 

Το φαινόμενο της “χάβρας”, είναι εύκολο να το παρατηρήσετε και στο γραπτό λόγο. Facebook. Η νούμερο ένα “χάβρα” του γραπτού λόγου. Μία ανοησία χρειάζεται μόλις λίγα λεπτά να αναπαραχθεί. Το 99% των αναρτήσεων είναι αντιγραφή κάποιου που μπορεί να κάνει και φάρσα.

 

Χάβρα, ουχί Ιουδαίων μόνον…

 

 

ΥΣ: Κυρία εσείς, με το όμορφο πρόσωπο, στο Δημοτικό Συμβούλιο, ανακαλέστε.