Ψηφίσματα κλάιν μάιν

του Κωνσταντίνου Δαφαλιά

 

Ψήφισμα για το ένα, ψήφισμα για το άλλο. Σε δουλειά να βρισκόμαστε στο Μπραχάμι.

Συζητήσεις επί συζητήσεων για να βγει σωστά η φράση που να καλύπτει όλους αν είναι δυνατό ή έστω την πλειοψηφία. Μου θυμίζει την οικουμενική σύνοδο που οι πεφωτισμένοι εκπρόσωποι του θεού δεν έβγαζαν άκρη με την καμία και δόθηκε λύση από τον αυτοκράτορα. «Εκ του πατρός εκπορευόμενο».

Έτσι και στο Δήμο μας. Αντί να συζητήσουν τα προβλήματα που μας αφορούν, ασχολούνται με την Αγιά Σοφιά και αναρτήσεις στο FB. Για το τελευταίο έχουν πολύ πλάκα. Ασχολούνται με τις αναρτήσεις των άλλων, όχι των δικών τους.

Και τσουπ, νάτο το ψήφισμα. Είχα την υποψία και τελικά επιβεβαιώθηκα. Τα ψηφίσματα είναι κλάιν μάιν. Το χαρτί που γράφει όσα γράφει και τελικά εγκρίνεται, μένει εκεί. Δεν το τρίβουμε στη μούρη κανενός. Κανείς δεν είναι παραλήπτης. Τώρα θα μου πεις είναι πολιτική πράξη. Ώπα ρε πολιτικέ. Σπας αυγά με τον πολιτικό τσαμπουκά σου. Είναι σαν το ανέκδοτο με το λαγό και το λιοντάρι. Μόλις ο λαγός είδε το λιοντάρι είπε «λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα». Αν είχες τσαμπουκά θα το κόλλαγες στην τουρκική πρεσβεία. Αν είχες τσαμπουκά, θα έγραφες σύνθημα στο σπίτι του πρέσβη κι όχι στο Στρογγυλό κατά των μπάτσων.

Κλάιν μάιν και το αιρκοντίσιο δουλεύει τζάμπα και τζάμπα καίει η λάμπα και τζάμπα οι υπερωρίες που πληρώνουμε για να κρατάει πρακτικά ο υπάλληλος.

Αντε, να πάτε να αρμέξετε τον τράγο τώρα…