Για τα κορίτσια που σερβίρουν
Χάλια (Invitation to the Blues)
❀❀❀
Κοιταξέ την πως σερβίρει,
πιο λευκή κι απ’ την ποδιά της
πως κρατάει ψηλά το δίσκο
και την αξιοπρέπειά της
ροδανθός μες στα ρεμάλια
και Θεά μες στους θνητούς
η παγίδα για να γίνεις πάλι χάλια.
πιο λευκή κι απ’ την ποδιά της
πως κρατάει ψηλά το δίσκο
και την αξιοπρέπειά της
ροδανθός μες στα ρεμάλια
και Θεά μες στους θνητούς
η παγίδα για να γίνεις πάλι χάλια.
Που ήδη νιώθεις σαν τον Κάγκνεϊ μπροστά στη Ρίτα Χεϊγουορθ
μες στην τσίκνα μιας υπόγειας ζωής
διερωτάσαι αν είναι μόνη, αν φοβάται, αν θυμώνει
θα σου δώσει κάποιο σήμα;
Μείνε κιάλλο και θα δεις.
μες στην τσίκνα μιας υπόγειας ζωής
διερωτάσαι αν είναι μόνη, αν φοβάται, αν θυμώνει
θα σου δώσει κάποιο σήμα;
Μείνε κιάλλο και θα δεις.
Σε ρωτάει «Θα πιείτε κάτι;» και το ακούς σαν να ‘ναι ποίημα
λες «Δεν ξέρω, ό, τι να ‘ναι, όπως να ‘ναι» θα ‘ναι κρίμα
να στην πάρει κάποιος άλλος
ενώ εσύ πρώτος αισθάνθηκες
του βυθού της τα κοράλλια
μα ίσως πάλι όλα αυτά
να είναι κόλπο για να γίνεις πάλι χάλια.
λες «Δεν ξέρω, ό, τι να ‘ναι, όπως να ‘ναι» θα ‘ναι κρίμα
να στην πάρει κάποιος άλλος
ενώ εσύ πρώτος αισθάνθηκες
του βυθού της τα κοράλλια
μα ίσως πάλι όλα αυτά
να είναι κόλπο για να γίνεις πάλι χάλια.
Μα κι αυτή έχει ένα τρόπο,
να σου αδειάζει το τασάκι σου,
γελώντας με ένα αστείο που ποτέ δε θα της πεις
και θες να φύγεις…
να σου αδειάζει το τασάκι σου,
γελώντας με ένα αστείο που ποτέ δε θα της πεις
και θες να φύγεις…
στίχοι από ένα πολύ λόγιο παιχνίδι του Φοίβου Δεληβοριά στη μουσική του Tom Waits.
Επιλογή σκίτσου black kat
imaginistes 