Το Χριστουγεννιάτικο Μπραχάμι του 2020
Μία ανατρεπτική ματιά της Βιτάλια Ζίμμερ.
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2020, Ελλάδα. Ο αριθμός των νεκρών είναι 108 εξαιτίας της πανδημίας. Όταν συνέβη το ίδιο στην Ιταλία δηλώσαμε έκπληκτοι και κάναμε τη διαίρεση. Ένας άνθρωπος χάνει τη ζωή του κάθε 15 λεπτά. Το πανδημικό φορτίο είναι μεγαλύτερο από όσο είχατε αρχικά εκτιμήσει. Και είναι λογικό να σφάλετε, διότι δεν είναι αυτό το αντικείμενο της εργασίας σας. Για να κάνω πιο κατανοητή την έννοια του πανδημικού φορτίου και των μέτρων περιορισμού του, θα το παρομοιάσω με ένα άλλο φυσικό μέγεθος, την ορμή. Η ορμή είναι μάζα επί την ταχύτητα. Στην πανδημία η μάζα αντιστοιχεί στα περιστατικά που εσφαλμένα αναφέρονται ως κρούσματα και η ταχύτητα αντιστοιχεί με τη συνάρτηση πυκνότητας και κινητικότητας που πληθυσμού. Φανταστείτε τώρα μία αμαξοστοιχία να κινείται με την ταχύτητα των 200 χλμ / ώρα. Πόσο χρόνο χρειάζεται για να ακινητοποιηθεί; Μπορεί και 3 λεπτά αν η κλίση του εδάφους δυσχαιρένει την επιβράδυνση. Το ίδιο συμβαίνει με την πανδημία. Ένα μέτρο, αντίστοιχο με την πέδη της αμαξοστοιχίας, δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα. Ότι εμπόδιο βρεθεί εμπρός από το βαρύ τραίνο, θα συνθλιβεί.
Οι συνθήκες που διαμορφώνονται στα εφετινά Χριστούγεννα είναι πρωτόγνωρες. Ως Έλληνες καταφέραμε μόνο να κάνουμε διακοπές το καλοκαίρι, αλλά χάσαμε όλες τις εθνικές γιορτές και τις πανηγύρεις. Υπάρχει όμως μία άλλη σοβαρότερη επίπτωση η οποία δεν γίνεται αντιληπτή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και από τον λαό, που εκφράζεται ποικιλοτρόπως στα κοινωνικά δίκτυα. Η οικονομική ζημία είναι μεγαλύτερη από όσο είχε εκτιμηθεί. Δεν αρκεί η πράξη του ΑΕΠ 2020 με το ΑΕΠ 2019 για να υπολογιστεί η οικονομική ύφεση, που σε παγκόσμιο επίπεδο αγγίζει το 12%. Και πλέον της οικονομικής ζημίας, υπάρχει μία άλλη εξίσου σημαντική που αφορά την υστέρηση στην εκπαίδευση. Η ύλη δεν καλύπτεται και η κατανόηση και η απομνημόνευση, που συνιστούν τη γνώση βρίσκεται στο ναδίρ. Δεν θα αναφερθώ στα τεχνικά προβλήματα αλλά στο σύστημα εκπαίδευσης που δεν εκσυγχρονίστηκε ποτέ. Ένα παιδί που για οποιοδήποτε λόγο υγείας δεν παρίσταται στην αίθουσα, θα έπρεπε να έχετε το δικαίωμα ηλεκτρονικής παρακολούθησης του μαθήματος εδώ και χρόνια. Όταν κάποιος ασθενεί από μία ίωση ή ένα τραυματισμό, δεν γίνεται αυτομάτως ανόητος. Μοιραία, η βιαστική υλοποίηση της απομακρυσμένης εκπαίδευσης δημιουργεί προβλήματα και αυτό είναι αποτέλεσμα της επί σειρά ετών τεχνοφοβικής και διστακτικής Κρατικής Διοίκησης.
Η κοινωνική πολιτική της χώρας δεν αντιμετώπισε την δικτύωση των οικιών με το Internet ως κοινωνικό αγαθό. Στην περίοδο του πρώτου κύματος αρκετά νοικοκυριά βρέθηκαν χωρίς εισόδημα με προσωρινή ή και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των τελών τηλεφωνίας. Αρκετοί μαθητές βρέθηκαν αντιμέτωποι με την αδυναμία πρόσβασης στην τηλεκπαίδευση και στερήθηκαν τη γνώση, έστω με αυτήν την υποτυπώδη μορφή. Μην ξεχνάτε ότι την περίοδο Μαρτίου-Ιουνίου δεν λειτούργησε η τηλεκπαίδευση, αλλά η τηλεργασία. Η αντίδραση της πολιτείας, από την κυβέρνηση έως τους δήμους, δεν ήταν της αρωγής προς τον μαθητικό κόσμο. Ειδικά οι Δήμοι έμειναν εντελώς απαθείς παρά την εγγύτητα με τον πολίτη.
Το μάθημα δεν έγινε πάθημα και τώρα στο 2ο κύμα, η Διοίκηση παραμένει απαθής έως κυνική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αντίδραση Δήμου που θα δαπανήσει ένα σημαντικό ποσό, σε συνάρτηση με τον συνολικό προϋπολογισμό του, για τον στολισμό της πόλης. Η κίνηση αυτή είναι εντελώς αλλοπρόσαλλη και τα κίνητρα δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά από τον δυστυχή μαθητή και τον ακόμα πιο δυστυχή γονέα του.
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι κατά του στολισμού της πόλης και του εορτασμού των Χριστουγέννων. Η Ελλάδα είναι μία χώρα Ευρωπαϊκή με κυρίαρχη θρησκεία το Χριστιανισμό. Οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι ξεχωριστές, διότι σε μία περίοδο χειμώνα αποπνέουν μία ζεστασιά, μία θαλπωρή και την ελπίδα για μία καλύτερη χρονιά. Συμφωνώ με τον στολισμό της πόλης ως ένα βαθμό. Θα προτιμούσα να στολιστούν ορισμένα σημεία με μία φάτνη, υπενθύμιση της ταπεινής καταβολής του Χριστού και του αντικομφορμισμού και όχι της χλιδής. Προτιμώ τον Χριστιανικό χαρακτήρα των εορτών και όχι τα αδιάφορα λαμπάκια που συμβολίζουν το τίποτα. Υποψιάζομαι ότι αποκήρυξη του θεολογικού χαρακτήρα των εορτών και του μηνύματος της αγάπης, πηγάζει από τις ξεπερασμένες ιδεολογικές αντιλήψεις.
Οι Βόρειες χώρες της Ευρώπης υλοποίησαν ένα διοικητικό μοντέλο στο οποίο κυριαρχεί ο προτεσταντισμός. Παρότι δεν είμαι θρήσκα, παρότι δεν ανήκω στους προτεστάντες, εφαρμόζω κάποιους ορθούς κανόνες οι οποίοι βρήκαν ευρεία κοινωνική αποδοχή. Ο προτεσταντισμός είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, δημιούργησε τα ισχυρότερα κράτη, όπως οι ΗΠΑ, η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο κ.α.
Ο 5ος κανόνας του Φραγκλίνου είναι ίσως ο πιο σημαντικός: “Να ζεις με όσα έχεις”. Αυτός ο κανόνας δεν εφαρμόστηκε καθόλου στην Ελλάδα, η οποία ζούσε με δανεικά. Οι συνέπειες είναι γνωστές με τα “καταραμένα μνημόνια”, που ήταν δάνεια με ευνοϊκούς οικονομικούς όρους και σκληρούς όρους αναμόρφωσης της Διοίκησης.
Ο 8ος κανόνας που αναφέρει “η φιλανθρωπία δεν είναι η λύση” είναι σωστός αν και κινδυνεύω να παρεξηγηθώ, επειδή οι περισσότεροι αναγνώστες δεν γνωρίζουν ή δεν έχουν κατανοήσει το πλέγμα του προτεσταντισμού ως προς την κοινωνική και διοικητική διάσταση. Ο κανονας συνεχίζει, “το θέμα δεν είναι να βοηθούμε τους αναξιοπαθούντες, αλλά να τους πείσουμε να εργαστούν τίμια και αποτελεσματικά”. Ο κανόνας αυτός εξ αρχής φαντάζει σκληρός, αλλά με βάση το θεολογικό καπιταλιστικό μοντέλο του Φραγκλίνου, προϋποθέτει ότι όλοι έχουν πρόσβαση στα πάντα. Κι εδώ είναι το σφάλμα. Πώς θα πείσουμε τον μαθητή να “εργαστεί τίμια” χωρίς υποδομές, όταν ο γονέας δεν μπορεί να εργαστεί, λόγω ανωτέρας βίας, για να του αγοράσει τον υπολογιστή; Θεμέλιος λίθος του προτεσταντισμού και του καπιταλισμού είναι η εργασία, η οποία τεκμηριώνεται με οικονομικούς και θεολογικούς όρους. Ο άνθρωπος είναι κατ’ εικόνα και κατ’ ομοίωση του εργατικού Κυρίου.
Τι σχέση έχουν, ο κορονοϊός, τα 108 θύματα της πανδημίας και οι αρχές του προτεσταντισμού στο ταπεινό Μπραχάμι;
Τα 108 θύματα είναι η προειδοποίηση ότι το πρόβλημα θα διαρκέσει ακόμα αρκετό καιρό. Θα περιορίσω την ανάγκη μέριμνας στην εκπαίδευση μόνο και θα εγκαλέσω την Δήμαρχο να ξεχάσει τα υπέρογκα ποσά για τα ουδέτερα και άθρησκα λαμπάκια, προκειμένου να βοηθήσει την παρακαταθήκη του μέλλοντος, δηλαδή τα παιδιά. Η αδυναμία κατανόησης του προβλήματος της πανδημίας δείχνει να πηγάζει από τις πολιτικές καταβολές της, οι οποίες στράφηκαν κατά των επιστημόνων, όπως μερίδα του κλήρου. Να δεχθώ ότι έχει αντιπολιτευτική διάθεση ως ένα σημείο. Ως κρατική λειτουργός πρέπει να όμως να ασκήσει τα καθήκοντά της που ορίζονται ως έκταση και ως αρμοδιότητες από τους νόμους του κράτους, τα οποία μας ζήτησε και τα κέρδισε. Αν δεν κατανοεί ή δεν επιθυμεί, ας βγει στο δρόμο ως αυτόνομη οντότητα και υπόσχομαι ότι θα την ακούσω, αφού όμως έχει παραιτηθεί. Άλλωστε η έκρηξη των κρουσμάτων στην Θεσσαλονίκη οφείλεται κατά κύριο λόγο στις συγκεντρώσεις των ομοϊδεατών της και στα πάρτυ των νεαρών που καθοδηγήθηκαν από τους αρνητές της πανδημίας.
Αν και δεν μου είναι συμπαθής εξαιτίας άλλων αγκυλώσεων που αφορούν τη φυλή μου, τους Εβραίους, με αυτό το κείμενο την βοηθώ, να γίνει από τελευταία, έστω προτελευταία, διακινδυνεύοντας την πολιτική της συνέχεια.
Θα ήταν κέρδος για την εκπαίδευση των παιδιών μας, επικαλούμενη τη δικιά μας ιστορική αμαρτία, αυτή των Καθολικών που λέγει: “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”.
Στολίστε Χριστιανικά και σε λίγα σημεία, δαπανήστε χρήματα για τους μαθητές.
