μιας και είσαι από Μπραχάμι…πόσο κάνει πόσο κάνει…

«Σ΄ΕΝΑ ΜΠΑΡ ΤΟΥ ΜΙΣIΣΙΠI,  ΕΝΑΣ ΝΑΥΤΗΣ  ΑΠ΄ ΤΗ ΣΥΡΑ».

Κάποιος είπε κάποτε μια ιστορία για κάθε άνθρωπο, κάθε άνθρωπος για μια ιστορία.

❀❀❀

από black Kat

 

Μέσα στο καράβι , που μπαίνει στο λιμάνι της Νέας  Ορλεάνης , βρίσκεται  κι ένας  47χρονος  ναύτης  απ΄ τη Σύρα- το πανέμορφο νησί των Κυκλάδων…Ψηλός ,σωματώδεις. Πρόσωπο γαλήνιο, βλέμμα απροσδιόριστο . Πνεύμα ανήσυχο, γεμάτο δίψα για γνώση και δημιουργία….ΟΡΓΑΝΟΠΑΙΧΤΗΣ, συνθέτης ,στιχογράφος, τραγουδιστής. Έξοχος  χορευτής λαικών χωρών της πατρίδας του, της Κυρα- Κώσταινας…. Η  ΕΠΙΘΥΜΙΑ του νόστου ( επιστροφή στη γη που πρωτοείδε το φως της ζωής) έχει δώσει τώρα τη θέση της σε κάτι μεγαλύτερο , όσο και ανεξήγητο. Στο πόθο του να πετάξει το πνεύμα του και η ψυχή του , με τη δύναμη της αληθινής  ανθρώπινης επαφής  και της τέχνης του, ΠΑΝΩ από τη τσίγκινη στέγη  ενός μπαρ, απ΄ όπου αναδύεται ο μαγικός ήχος της βροχής. Να πετάξει ΠΑΝΩ από το μεγάλο θόλο. Στα ύψη του ουρανού. Ίσως( αν  είναι τυχερός….)και στους κήπους  των αγγέλων…Σφύριγμα πλοίου, λοιπόν, που μπαίνει  στο λιμάνι ,της Νέας Ορλεάνης…Ο ναύτης διαβάτης από το άγνωστο στο άγνωστο, δε ζητάει παρά της αγάπης το φως, της καλοσύνης το χαμόγελο, μιας ανθρωπιάς τη ζεστασιά… Καταρρακτώδης  βροχή, στους δρόμους σειρήνες περιπολικών… Ο ναύτης ακολουθεί ένα αστέρι, το αστέρι του, που τον οδηγεί στο δικό του λιμάνι…Κομμάτια βροχής πάνω από τη στέγη του μπαρ ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ του Μισισίπη…Ο ναύτης ακουμπά το πόδι του στο κατώφλι του μπαρ, στέκεται λίγο, ρίχνει μια γρήγορη ματιά στον ουρανό , ανοίγει  την πόρτα και…

Το παραπάνω κείμενο θα το βρείτε στην εισαγωγή  του δίσκου του Στέλιου Βαμβακάρη «Σ΄ΕΝΑ ΜΠΑΡ ΤΟΥ ΜΙΣIΣΙΠI,  ΕΝΑΣ ΝΑΥΤΗΣ  ΑΠ΄ΤΗ ΣΥΡΑ». Ο δίσκος κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1995 μ,χ. Το εξώφυλλο,  μια ασπρόμαυρη  φωτογραφία κυριολεκτικά για βραβείο. Αν  θέλετε τώρα να κάνετε ένα ταξίδι μέχρι τη Νέα Ορλεάνη, σαν αυτά που κάνουν οι ναύτες  των καραβιών , ακούστε , νοιώστε , μυρίστε αυτόν το δίσκο. Αν πάλι σας πέφτει μακριά η Νέα  Ορλεάνη , πηγαίνετε μέχρι τη Σύρα να δείτε και να ακούσετε να παίζουν μαζί νέγροι και λευκοί τα βάσανά τους και τους καημούς τους. Όλος  ο δίσκος  είναι θάλασσα, γιατί η θάλασσα είναι  μουσική, απέραντη  που σε προκαλεί να την εξερευνήσεις . Επιτρέψτε μου όμως να σταθώ σε ένα συγκεκριμένο τραγούδι  του δίσκου «το Σουσάμι». Στο μπαρ ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ μπαίνει ένας ναύτης από το Μπραχάμι …οι γνωριμίες σε τέτοια μαγαζιά είναι εύκολες και το τραγούδι ξεκινά …

Το γουστάρω το σουσάμι ,

ρε μαγκίτη μου κι αλάνι,

μιας και είσαι απ’ το Μπραχάμι

πόσο κάνει, πόσο κάνει…

Αφιερωμένο στο πλήρωμα του Φ/Γ “ΑΝΤΟΝΙS “ Σημαία Ελληνική …