Γυμνή ζωή

της Γωγώς Γεωργίου

 

Αυτή η ζωή είναι γυμνή χωρίς το χρώμα που εγώ της δίνω με το ίδιο μου το σώμα!

Προσαρμοστικότητα νομίζω το λένε…ε;

Να φοράς το χρώμα του τοπίου. Να βολεύεσαι σαν ευμετάβλητη πλαστελίνη και να παίρνεις το εκάστοτε σχήμα που σου δίνουν για να χωράς στα χέρια τους! ΦΟΒΕΡΟ; 

Να γελάς με τ’ αστεία τους να κάνεις πως τους μοιάζεις! Να φοράς τη μάσκα εκείνη που αποδίδεις πιο πιστά τα χαρακτηριστικά που θέλουν για ν’ σαι αποδεκτός !

Ν’ σαι ένας απ’ αυτούς. Να επιβιώσεις εσύ ….τα παιδιά σου …Να μη ξεχωρίζεις γιατί έτσι θα μπορούν να σε σημαδεύουν εύκολα! Να ξεγλιστράς! Να μην γίνεσαι αντιληπτός. Να ξεφεύγεις!

Ξεχνάς την μοναδικότητα σου! Πόσο ξεχωριστά υπέροχος είσαι ! Ανδρεικελάκι είσαι σίγουρος πως αυτό θες για σένα; Την ασφάλεια που σου εξασφαλίζει η αφομοίωση σου σ αυτό το κοπάδι;

Ε ΟΧΙ! ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΟΡΑ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕ ΔΕΧΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥ ΜΟΙΑΖΩ. ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΩ. Κ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΜΑΙ ΣΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΣΑΣ ΘΑ ΓΕΝΝΙΟΜΟΥΝ ΣΑΥΡΑ!