Ιστορίες για την ποίηση (43) …με ΑσπροΜαυρη διάθεση
Ένα ποιητικό φωτογραφικό ταξίδι που δείχνει τη μουντή και μοναχική πλευρά των γιορτών.
Έλσα Κορνέτη…»ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗΣ»
Τα δέντρα τα πιο άχαρα τα πιο νωχελικά
με τον βαριεστημένο στολισμό τους
όσα δηλώνουν αδιαφορία και πλήξη ταυτόχρονα
τα δέντρα τα σχεδόν αόρατα που κανείς ποτέ δεν βλέπει
είναι τα χριστουγεννιάτικα δέντρα
που κοσμούν τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες
νοσοκομεία κι αίθουσες αναμονής ιατρείων.
Τα πλαστικά ή ημιθανή φυσικά
χριστουγεννιάτικα δέντρα
τα δέντρα που για λίγο ακόμη θα ’ναι όρθια
χωρίς ανταλλάγματα χωρίς καταπατήσεις
τα δέντρα που κρατούν την αναπνοή τους
απορροφώντας αγωνίες και ανυπομονησίες
σε χρόνο σκοτωμένο
στο κρεσέντο της λύπης τους
αναβοσβήνουν
συνθηματικά.
Έλσα Κορνέτη: Γεννήθηκε στο Μόναχο το 1969. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο Πανεπιστημίου του Trier Γερμανίας. Για μια δεκαετία εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Δημοσιεύει τακτικά δοκίμια, βιβλιοκρισίες, μεταφράσεις και άλλα κείμενα. Υπήρξε δύο φορές υποψήφια για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης, «Ένα μπουκέτο ψαροκόκαλα» (2009), «Κονσέρβα Μαργαριτάρι» (2011). Η ποιητική συλλογή της «Κανονικοί άνθρωποι με λοφίο και μια παρδαλή ουρά» βραβεύτηκε το 2013 με το βραβείο «Γιώργος Κάρτερ» του περιοδικού Πόρφυρας. Η ανέκδοτη ποιητική συλλογή της «Κρυμμένες» βραβεύτηκε το 2015 με το α΄ βραβείο «Κούρος του Ευρωπού» της Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρίας «Τέχνη». Ποιήματά της έχουν περιληφθεί σε ελληνικές και ξένες ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί σε 10 γλώσσες.
Οι φωτογράφοι Δημήτρης Ραπακούσης και Ξένια Στασινού που ζουν στα Ιωάννινα, έκαναν ένα φωτογραφικό πρότζεκτ με εικόνες που δείχνουν την μοναχική, μουντή έως και καταθλιπτική πλευρά των γιορτών.

Δημήτρης Ραπακούσης

Ξένια Στασινού
Δημήτρης Ραπακούσης