Με μόνο ένα κύλινδρο…και δίχως τόσο γκάζι

Μαντινάδα …ύμνος στη μοτοσυκλέτα!

από gerodim

Μια μαντινάδα γράφω εδώ, για τη μηχανή μου Που ολιμερής την καβαλώ τη λέω και μικρή μου.

Με μόνο ένα κύλινδρο και δίχως τόσο γκάζι Σαν πέσει όμως στα χέρια μου αρχίζει και ουρλιάζει
Όταν βρίσκομαι πάνω της τίποτα δε με νοιάζει Γιατί πάντα ξηγιέται αυτή, με νεύρο και με νάζι
Και αν στο δρόμο με περνούν χιλιάρια από πάνω Με δύομισαρικό μοτέρ δεν ξέρω τι να κάνω
Σαν πήγα όμως στα Μέγαρα χάρηκα σαν παιδάκι Γιατί ετούτη έστριβε , δεν πήρα οικοπεδάκι
Και ήτανε και ελαφριά, όχι σαν κάτι άλλες Που αυτές στους αναβάτες τους, τους έπρηζαν τις μπάλες
Και για τρεχούμενα έξοδα τίποτα δε δίνεις Ούτε λάδι κι ανταλλακτικά και φράγκα της βενζίνης
Κάθεται στη γωνία της και δεν μου τα ζαλίζει Με σέρβις από πρόπερσι εκείνη συνεχίζει
Έτσι που λόγος γίνεται, εγώ την αγαπάω Κι αν και μικρούλα είναι αυτή ταξίδια θα την πάω
Αστραφτερό το χρώμα της ασήμι μου θυμίζει Κάτω από ήλιο και σκιά αυτή όλο γυαλίζει
Αν κάποτε στην τρέλα μου εγώ όμως την προδώσω Και πάρω μεγαλύτερη, αυτή δε θα τη δώσω
Κάθε πρωί για τη δουλειά, θα πάω να τη χαϊδεύω Και σαν απομακρύνομαι εκείνη θα χαζεύω
Αφού έχω τόσο παρελθόν και τόσες αναμνήσεις Απ’ την κουκλίτσα μου αυτή δεν ξέρεις που ν’ αρχίσεις
Γιατί μαζί της άρχισα να ζώ την εμπειρία Που με τις δυο της ρόδες της μου δώσε ευτυχία.