Ο βιβλιοπώλης υπουργός

γράφει ο Ντίνος Δαφαλιάς.

Ηλιθιόφατσα, που παράτησε τις σπουδές για να ασχοληθεί με την πολιτική, όχι όπως οι Gates, Jobs και πολλοί άλλοι επιτυχημένοι, που αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα. Τον είχα χαρακτηρίσει ως “ο άνθρωπος που δεν έκλασε ποτέ”. Είχε το στυλ του άφραγκου υποψήφιου γαμπρού, με καλούς τρόπους, δείγμα της δήθεν αριστοκρατικής του καταβολής.

Στις πορνογραφικές ταινίες υπάρχουν δύο κατηγορίες συντελεστών. Αυτοί που φαίνονται και αυτοί που δεν φαίνονται. Κι όπως έλεγε κι ο Κώστας Γκουσγκούνης, υπήρχαν γνωστοί σκηνοθέτες που γύριζαν ταινίες με ψευδώνυμα. “Εγώ τι όνομα να έβαζα; Αφού με έβλεπαν, με γνώριζαν”. Κι ενώ ο Άδωνις είναι επίσης βιβλιοπώλης, είναι από αυτούς που φαίνονται και δεν κρύβονται.

Ο άλλος όμως, ο υπουργός, είναι από αυτούς που δεν φαίνονται. Έγραψε ένα βιβλίο – ίσως και να μην το έγραψε – το οποίο ξεπούλησε. Παλέτες ολόκληρες ταξίδεψαν μέχρι το υπόγειο μιας εταιρείας στα βόρεια προάστια. Ναι, είναι γεγονός. Το βιβλίο του υπουργού είχε μόνο έναν αγοραστή και κανέναν αναγνώστη. Οι παλέτες βρέθηκαν κατά την ετήσια απογραφή.

Όταν πάτωσαν στις εκλογές και δεν βρήκε ούτε τη δική του ψήφο, ξεκίνησε παγκόσμια καριέρα. Σώθηκε κι αυτός, όπως και άλλοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που βρέθηκαν σύμβουλοι στην Τράπεζα Πειραιώς, άφαντοι στο τηλέφωνο…

Τελικά, η ηλιθιόφατσα μας την έφερε. Ποιος είναι ο βλαξ;