Πάλευκα…δόντια

του Μιχάλη Δήμα     Πέμπτη 19 Απριλίου 201...   Είναι αλήθεια πως δεν φροντίζει τα δόντια του όσο πρέπει. Τα βουρτσίζει που και που, όταν δεν πάει άλλο. Ούτε τακτικούς καθαρισμούς από την πέτρα κάνει συχνά και όσο για λεύκανση και στίλβωση δεν το συζητάμε.

Παρ’ όλα αυτά δεν έχει ιδιαίτερα προβλήματα. Δυο σφραγισματάκια όλα κι όλα και αν δεν είχε χάσει και τους δυο τραπεζίτες που εμβολίστηκαν από τους φρονιμίτες θα μπορούσε άνετα να παινεύεται για την οδοντοστοιχία του. Τα δόντια του κίτρινα από τους καφέδες και τα τσιγάρα και μερικά στραβά του αρέσουν όπως είναι.

Πάντα τον τρόμαζαν οι άψογες οδοντοστοιχίες, οι κατάλευκες και οι απόλυτα συμμετρικές και ζυγιασμένες, όπως αυτές στις διαφημίσεις για οδοντόκρεμες. Τα εκτυφλωτικά χαμόγελα σαν φλας φωτογραφικών μηχανών, αυτή η εμμονή με την τελειότητα πάντα τον ξένιζε και τον απωθούσε. Ίσως γιατί γνωρίζει πως πίσω από τόση λευκότητα κρύβεται κάτι ψεύτικο και κάποια υποκρισία.

Αυτά τα τέλεια δόντια πολλές φορές κρύβουν φαρμάκι, δηλητήριο και χολή και απάνθρωπα δαγκώνουν. Τα δήγματα κάτι τέτοιων δοντιών είναι δείγματα υψηλής κοπτικής όπως των μαιτρ της μόδας. Δαγκώνουνε και δεν το παίρνεις είδηση αμέσως, αλλά ύστερα από λίγο οι πόνοι είναι ανυπόφοροι. Γι αυτό όταν βλέπει κανένα γέρο ή γριά με κίτρινα δόντια, με κανένα στραβό, με κανένα που λείπει αισθάνεται πιο άνετα με κάτι τέτοιους ανθρώπους. Αυτοί αν τον δαγκώσουνε θα το καταλάβει αμέσως και το σάλιο τους θα είναι ταυτόχρονα φάρμακο στην πληγή του…