Στο Μπραχάμι μιας άλλης εποχής…«το μπουρί της σόμπας ρε»

της Γωγώς Γεωργίου

Αφιερωμένο στη γενιά των πάρτυ και των υπέροχων ερώτων…τα Καλεντάκια, τον Νίκο Κανάκη, τον Μάρκο τον Κρητικό και τον αδελφό του Γιώργο, τον Μήτσο τον Καπετανάκη, τον Λουκά Γερογιάννη τη ΜΟΡΦΑΡΑ τον Λέσλι, τη Μαρία την Καρακούση, τον Παναγιώτη τον Αριδά…και τόσους άλλους…

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Βαριέμαι αλήθεια…βαριέμαι παρά πολύ…κι’ είπα να ξεσκονίσω κάτι θύμησες παλιές…

Ήταν που λες μια φορά κ έναν καιρό …Χριστούγεννα βραδάκι…ήμουν 15. Δηλαδή για ν’ ακριβολογούμε στις 11 του Γενάρη εκείνης της χρονιάς θα γινόμουν 15…

Η μάνα μου το ‘χε ξεκόψει : «ΠΑΡΤΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ, ΞΕΧΝΑ ΤΟ!  Δεν θα μου κάνετε εμένα το σπίτι κεραμιδαριό κι’ εγώ η δούλα να …»

Κι’ εγώ έφυγα.

Όπως πάντα όταν η μάνα έφτανε να ξεστομίζει τις πρώτες ατάκες του αγαπημένου της λογιδρίου περί «εγώ η σκλάβα» κλπ. κλπ. κλπ. εγώ πάντα έφευγα!

Καταφύγιο μου όπως πάντα το σπίτι της Ιερέων Μακροπούλων! Ναι, εκείνο το λατρεμένο σπίτι της θείας Μαρίας …

Απόγνωση!

Μα να μην κάνω πάρτυ; Γιατί ρε γαμώτο;

Τη λύση την έσωσε άμεσα ο φοιτητής τότε Σπύρος, ο ξάδερφος! Έλα ρε «τσακάλι» ( έτσι μ αποκαλούσε ποιος ξέρει γιατί! Ποτέ δεν τον ρώτησα) Μη σκας! Εδώ θα κάνουμε το πάρτυ και θα γίνει χαμός!

Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου! Πάρτυ για μένα στο αγαπημένο μου σπίτι!

ΟΝΕΙΡΟ! Και όλα ετοιμάστηκαν και ήρθε η πολυαναμενόμενη μέρα. Και έγινε το πάρτυ και όλοι ήταν εκεί!

Και να οι ροκιές και να τα κονιάκ ( αγαπημένο ποτό των περισσότερων μας τότε) και όλα κυλούσαν μαγικά καθότι κ το εφηβικό μου αίσθημα ήταν Εκεί και όντως δεν θα μπορούσε να ναι πιο τέλεια για την απαρχή της  εφηβείας μου.

Και τότε ξάφνου μια καπνίλα πλημμύρισε όλο το σπίτι ένα ντουμάνι μια μαυρίλα!

Και ακούω «ΡΕ ΨΗΛΕ ΩΠΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ! ΤΟ ΜΠΟΥΡΙ ΤΗΣ ΣΟΜΠΑΣ ΡΕ! ΘΑ ΜΑΣ ΠΝΙΞΕΙ Η ΚΑΠΝΑ!»

Και ενώ τρέχαμε ν’ ανοίξουμε παράθυρα να φύγει ο καπνός που είχε ξεχυθεί απ’ το μπουρί της σόμπας που ο «ψηλός» είχε κουνήσει άθελα του χορεύοντας έξαλλα και αυτό είχε φύγει απ’ τη θέση του ακούω τη φωνή της μάνας που μόλις είχε έρθει, να ελέγξει εννοείται.

«ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΓΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΑ ΛΕΓΑ;

ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΤΡΕΛΛΗ Η ΙΔΙΟΤΡΟΠΗ ΟΧΙ ΔΕΙΤΕ ΝΤΟΥΜΑΝΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ! ΟΛΑ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ ΔΕΝ ΣΑ ΤΑ ΛΕΓΑ;»

«Η ΣΟΜΠΑ ΡΕ ΦΛΩΡΑ! Η ΣΟΜΠΑ ΕΙΝΑΙ ΒΓΗΚΕ ΤΟ ΜΠΟΥΡΙ ΚΑΙ ΝΤΟΥΜΑΝΙΑΣΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ!»

Ο θείος Μίμης τζάμπα προσπαθούσε να την ηρεμήσει αλλά τουλάχιστον κατάφεραν να την κρατήσουν μαινόμενη στην κουζίνα και δεν μας διέλυσε το πάρτυ!

Αχ ρε μάνα … Αχ…