Ο βλαξ, ο ηλίθιος και ο ανόητος

της Βιτάλια Ζίμμερ.

Ένα ωραίο πρωινό του Ιουλίου, οι τρεις τους συναντήθηκαν τυχαία σε ένα πλάτωμα. Ερχόντουσαν από τρεις διαφορετικές διευθύνσεις. Συναντήθηκαν και δεν μίλησαν ο ένας στον άλλον. Αφού έκαναν 1-2 βήματα, κατάλαβαν ότι γνωρίζονται. Έκαναν μεταβολή κατευθείαν χωρίς να κοιτάξουν και συγκρούστηκαν τα κεφάλια τους λες κι ήταν μάχη κριαριών για το θηλυκό.

Ευθείς αμέσως έπιασαν το κεφάλι τους και το δεξί τους μάτι, σαν σε χορογραφία. Άρχιζαν να βρίζονται μεταξύ τους και να κατηγορεί ο ένας τον άλλον για την απροσεξία. Για τον καθέναν τους, έφταιγαν οι άλλοι δύο.

Μετά τις πρωτότυπες διατυπώσεις, οι τρεις φίλοι αποφάσισαν να περπατήσουν μαζί μέχρι κάποιο σημείο. Η συνεννόηση διήρκεσε περίπου 15 λεπτά. «Όπως πάμε για τη στάση, αριστερά» έλεγε ο ένας. «Ποια στάση;» ρωτούσε ο άλλος. «Προς Αθήνα ή προς εδώ;» έλεγε ο τρίτος. Η λύση δόθηκε όταν ο ένας από τους τρεις έδειξε με το χέρι του ένα πράσινο αυτοκίνητο. «Να, εκεί δίπλα στο πράσινο αυτοκίνητο».

Το πεζοδρόμιο ήταν στενό και δεν χωρούσαν και οι τρεις. Περπατούσαν πότε δύο μπροστά κι ένας πίσω, πότε πίσω ο ένας από τον άλλον. Κι ήταν κι ένας παππούς που περπατούσε αργά και τους εμπόδιζε να πάνε γρήγορα. Κάποια στιγμή, ο βλαξ κάνει έναν ελιγμό και ανεβαίνει με φόρα σε μία υπερυψωμένη κατασκευή καφετέριας και συγκρούεται με τον σερβιτόρο. Οι άλλοι δύο, ο ηλίθιος και ο ανόητος έφυγαν βιαστικά. Ο βλαξ έμεινε μόνος, γεμάτος καφέδες, παγωτά, πορτοκαλάδες. Όλα έπεσαν στο κεφάλι του και έσταζαν. Το σύνθημα δόθηκε. Σφήκες, πολλές σφήκες. Τον πήγαν γρήγορα στην τουαλέτα και του έβαλαν το κεφάλι κάτω από τη βρύση. Κάπως πλύθηκε, σώθηκε κι από τις σφήκες.

Οι άλλοι δύο τις παρέας, φοβήθηκαν ότι θα πληρώσουν τη ζημιά. Περπάτησαν κάμποσα μέτρα χωρίς να κοιτάξουν πίσω. Μετά από 20-30 μέτρα άρχισαν να περπατάνε κοιτάζοντας πίσω. Ο ένας συγκρούστηκε με μία κολώνα φωτισμού κι άλλος έπεσε σε μία κοντή διαφημιστική πινακίδα με την ένδειξη ότι απαγορεύεται η στάθμευση. Ακολούθησε κυβίστηση και ανώμαλη προσγείωση στο έδαφος, δια του τριχωτού της κεφαλής.

Κι ο έξυπνος, που τα έβλεπε όλα, μειδίασε και πήρε στην αγκαλιά του την νεογέννητη εγγονή του.

Να σας ζήσει!!!!