Ο κύριος Κώστας

γράφει ο Ντίνος Δαφαλιάς.

 

Δεν με αναγνωρίζει πια, η περίεργη θεία, παρτάκιας πρώτης τάξεως, που έβγαλε το λάδι στον άντρα της και στην κόρη της. Δεν ξέρει καν ότι υπάρχω κι ας μου έφερνε δώρα τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Θυμάμαι μια φορά, μου είχαν φέρει ένα φωτεινό παντογνώστη, πάντα με τη μέριμνα της ξαδέρφης μου, που ήταν λίγο μεγαλύτερη, αστέρι στο Χημικό Πάτρας. Την είχαν γράψει οι εφημερίδες ότι μπήκε πρώτη των πρώτων. Το παιχνίδι άρεσε πολύ στον πρώτο μου ξάδερφο και με έπεισαν να του το δώσω, επειδή θα μου έφερναν άλλο την άλλη μέρα. Δυστυχώς δεν μερίμνησε η ξαδέρφη και την άλλη μέρα ήρθε το παιχνίδι αντικαταστάτης. Χάλια μαύρα. Την έπιασε τη θεία η γνωστή τσιγκουνιά της.

Ένα βράδυ έπεσε από το κρεβάτι και έσπασε το πόδι της, κάπου εκεί στο γόνατο. Η ξεψυχισμένη φωνή της παραμένει επίμονη στον πόνο. Δεν μπορεί να την μετακινήσει κανείς. Η συνομιλία με γιατρό είναι διαφωτιστική. «Ίσως νομίζει λόγω άνοιας ότι τη χτυπήσατε. Χρειάζεται ένας ξένος». Επιστρατεύουν εμένα να τη μετακινήσω.

• Μαμά, ήρθε ο ειδικός να σε σηκώσει λίγο. Θα ξαναπέσεις.
• Ποιος είναι ο κύριος;
• Είναι ο κύριος Κώστας (εγώ δηλαδή). Μένει απέναντι και τον φώναξα.

Για μένα, δηλαδή για τον κύριο Κώστα, ήταν εύκολο να την μετακινήσω. Μου έδειχνε απόλυτη εμπιστοσύνη. Βλέπεις, ήμουν ο ξένος, ο ειδικός. Με τα πολλά, την πήγαμε στο Ρίο. Δώδεκα ώρες μας πήρε να κάνουμε ότι πρότειναν οι εξαιρετικοί γιατροί. Οι εξετάσεις δείχνουν προς μία πορεία. Το τέλος έχει αρχή και η αρχή είναι το τώρα. Η λαϊκή ρήση επιβεβαιώνεται μία ακόμα φορά. Στην Κούλα έλαχε το πέσιμο.

Κι ενώ μια ζωή μας έψηνε το ψάρι στα χείλη, άρχισε ξαφνικά να μου λέει τις πιο όμορφες ευχές. Ο κύριος Κώστας είναι δίπλα της και της μιλάει, της δίνει κουράγιο για να υπομείνει τις ατελείωτες μετακινήσεις εντός του νοσοκομείου, πάνω σε ένα φορείο, φορώντας μία μπλουζίτσα και την πάνα.

Πήραμε την απόφαση να μείνει στο σπίτι. Οι συστάσεις των γιατρών το προτείνουν. «Αφήστε τη να πεθάνει στο σπίτι». Την άλλη μέρα ξανά τα ίδια. Ο κύριος Κώστας είναι ο άνθρωπος που εμπιστεύεται περισσότερο.

Πικρόχολα γέλια γεμίζουν το σπιτικό. Κατά βάθος, σε όλους μας θα λείψει. Η απώλεια παραμένει απώλεια.

Σήμερα, ο κύριος Κώστας θα φύγει από την Πάτρα. Έπρεπε να είχε φύγει νωρίτερα, αλλά έμεινε για να βοηθήσει.

Ο κύριος Κώστας είναι στεναχωρημένος.