Ιστορίες για την ποίηση…

Τα Βάσανα της Αγάπης, Nίκος Εγγονόπουλος

 

  Du musst das Leben nicht verstehen,
dann wird es werden wie ein Fest.
R.M. RILKE

 

καθώς ανέμισαν τα μαλλάκια της έτσι μπροστά στα μάτια μου λες και σαν ξαφνικά να ξύπνησα και για πρώτη φορά την είδα – και την επρόσεξα – την ωραία νεαρή κόρημε συνεκίνησε η αρμονία των κινήσεών της η ραδινότης των μελών του κορμιού της η γοητεία του βλέμματός της η απαλή στρογγυλάδα των μαστών της η όλη χάρη τέλος που ανεδίδετο από το κομψό ολόδροσο πλάσμα κι’ αμέσως σκέφτηκα – και «φιλοσόφησα» – ο νους μου πήγε στον αγαθό εκείνον που μπορεί κάποτε – μα είμαι βέβαιος – να υποφέρη μαρτυρικά να δυστυχήση σα θα φαντάζεται πως έχει σκέψη κι’ έχει ψυχή το τρυφερό το αιθέριο το πλασματάκι και να ματώνη η καρδιά του ν’ απελπίζεται ως θ’ αποδίδη έστω και κόκκο νου στ’ ολότελα άδειο μικρό κρανίο

(από το Στην Kοιλάδα με τους Pοδώνες, Ίκαρος 1992)

 

…Μοναδικός του υπερασπιστής υπήρξε ο υπερρεαλιστής Ανδρέας Εμπειρίκος. Του έγραφε “Νικόλαε Εγγονόπουλε, σε αυτόν τον κόσμο δύο είναι τα μεγαλύτερα και πιο πολύτιμα στοιχεία, ο Έρωτας και το Σπαθί. Όλα τα άλλα έρχονται κατόπιν και τελευταίο από όλα η κριτική. Είσαι πραγματικά μεγάλος ποιητής, άσε λοιπόν οι άλλοι να λένε ότι θέλουν.” Έτσι οι δύο τους από τότε δημιούργησαν μια ισχυρή φιλία.

Πηγή: https://frapress.gr/2018/10/nikos-eggonopoylos-