Το κρησφύγετο των imaginistes στο Μπραχάμι

-«Πιστεύω εις έναν ποιητή εκτός ουρανού φυγάς θεόθεν και αλήτης»

(Ν. Καρούζος)

❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀

-Μοναχικοί “αλήτες”, Του Χρήστου Κεραμίδη

 

Δεν είπαμε την τελευταία λέξη φίλε.
Απομείναμε λίγοι.
Κρατηθήκαμε μακριά απ’ αυτούς που κέρδισαν
αξιώματα
γιατί παινεύτηκαν για τα δικά μας τα κρυμμένα
σημειώματα

Το μόνο που καταφέραμε
ήταν να παραμείνουμε τόσα χρόνια νέοι!
Έλα, να φύγουμε απ’ την πόλη
Να φτάσουμε στης Ηπείρου τη μαγική Δωδώνη
-μοναχικοί ‘’αλήτες’’-
σαν εκείνους τους ξυπόλυτους του Δία υποφήτες.

Τ’ άγρια περιστέρια να δούμε στους ουρανούς,
με της αιώνιας ομορφιάς τα χρώματα,
αυτά που έσβησαν οι επιτήδειοι
σ’ εκείνα τα χαμένα της νιότης μας λευκώματα.

Ερμηνείες και θέληση να κλέψουμε σ’ αυτή την επαφή
με των πανηγυριστών την επίγεια μουσική,
αγγίζοντας δίπλα στα τρεχούμενα νερά των ποταμών
του δίκαιου ιδρώτα μας το τίμιο ψωμί.

Κι όμως ακόμα δεν είπαμε την τελευταία λέξη…

Έλα, λοιπόν, φίλε, να μεθύσουμε
προτού αποφασίσουμε
για την τελική μας αποχώρηση

Πηγή.: https://itzikas.wordpress.com/2020/11/28/