Ο «beautiful loser»… Θόδωρος “Terry” Παπαντίνας

του Χρήστου Πιπίνη

 

Tο rock ‘n’ roll μόνο καλό μου έκανε,μου άνοιξε τα μάτια, έμαθα πολλά πράγματα.
Καταρχήν το «All tomorrow’s parties»! Το «Tomorrow never knows»! Το «You really
got me»! Το «Waiting for my man»! Το «Strawberry fields forever»!

Ζω στην απέναντι όχθη, τι να κάνω;

Τον Τέρρυ Παπαντίνα τον γνωρίζαμε σαν τον Θεσσαλονικιό μεγάλο ρόκερ κιθαρίστα, μοναδικό παίκτη,
ασυμβίβαστο και με εντελώς περιθωριακό τρόπο ζωής. Ήταν ένας μύθος στην ιστορία της Ελληνικής rock
σκηνής.
Η μικρή γνωριμία μας μαζί του έγινε όταν τον Απρίλη του 2013 και σε μια δύσκολή για τους imaginistes
περίοδο, αποφασίσαμε να οργανώσουμε μια συναυλία στο Μπραχάμι με τους αγαπημένους μας Ζορζ Πιλαλί και
Μήτσο Πουλικάκο, στη μοναδική μουσική σκηνή της γειτονιάς μας που μόλις είχε δημιουργηθεί, το Holywood
Stage.
Προκειμένου να πετύχουμε μια συναυλία ανάλογη των ονομάτων που φιλοξενούσαμε, «διευρύναμε» τις επαφές
και τις συζητήσεις με τον Ζορζ μέσα απ’ το ραδιόφωνο των imaginistes αλλά και πολλών «καφενείων» που
κάναμε μαζί του. Έτσι σε μια πρώτη μας συζήτηση, που κράτησε πολλές ώρες ένα μεσημέρι στο θρυλικό
οινομαγειρείο «τ’ Αηδόνια» και με πολύ κρασί, ήρθαμε μέσα από τις υπέροχες διηγήσεις του Ζορζ, πιο κοντά
στον Τέρρυ. Άγνωστες λεπτομέρειες απ’ τη ζωή του, τις σχέσεις του με τους ανθρώπους, τους μουσικούς
συνεργάτες του, τις γκόμενες, τον μαγικό τρόπο παιξίματός του, τον «δικό του τρόπο» ζωής και τον ευγενικό,
όπως τον χαρακτήρισε ο Ζορζ, και καλόκαρδο χαρακτήρα του.
Όλα αυτά ενίσχυσαν τη μυθολογία γύρω απ’ την προσωπικότητα του, αλλά και την επιθυμία να τον δούμε και να
τον γνωρίσουμε από κοντά. Ο Ζορζ μας υποσχέθηκε ότι θα κάνει πέρασμα από την εκδήλωση, οπότε και θα
μπορούσαμε να τον δούμε. Όντως σ’ εκείνη την πρωτόγνωρη για για μας εμπειρία και «μεθυσμένοι» από την
ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο μαγαζί, απολαύσαμε τον μεγάλο κιθαρίστα στη σκηνή. Πρέπει ν’ αναφέρουμε
επίσης ότι είχαμε προετοιμαστεί κατάλληλα και την ώρα που πήρε την κιθάρα στα χέρια του ο Τέρρυ σηκώσαμε
πανώ που έγραφε, αν θυμόμαστε καλά, «Οι imaginistes, «καρδούλα», τον Τέρρυ Παπαντίνα». Ακολούθησαν
μαγικά παιξίματα και ένας τρομερός ενθουσιασμός από το κοινό. Ο Θεός της μουσικής όμως δε στα δίνει όλα.
Μια απότομη αλλαγή στον ήχο και μια πτώση της έντασης, μας χάλασε όλους και τον Τέρρυ φυσικά
περισσότερο που αναγκάστηκε να σταματήσει κάπως απότομα.

Ακολούθησε μια

επόμενη επαφή μαζί στο BarOmetro που απετέλεσε για ένα μεγάλο διάστημα το ορμητήριο και ο χώρος δράσης
των imaginistes (μάλιστα εκεί είχαμε εγκαταστήσει το στούντιο του imaginistes radio). Σε μια jam βραδιά,
παρουσιάστηκε εντελώς απρόσμενα, φάντης μπαστούνι, ο Τέρρυ. Τον είχε φέρει ο Τάκης Κανέλλος που σκόπευε
να συμμετάσχει στο jam. Τότε ήταν που γνωριστήκαμε καλύτερα. Κάτσαμε λίγη ώρα μαζί συζητώντας σε πολύ
ωραίο κλίμα για τα σχέδια του, του θυμίσαμε την προηγούμενη συναυλία και το πανώ που ανεβάσαμε. Ο Τέρρυ
μας ευχαρίστησε για την κίνηση αλλά και για την αγάπη που του δείξαμε. Μας έδωσε την εντύπωση ενός πολύ
ήρεμου και κατασταλαγμένου ανθρώπου που έδειχνε να θέλει να κάνει ένα νέο καλλιτεχνικό ξεκίνημα.
Εκείνο το βράδυ στο BarOmetro και μπροστά σε λίγο σχετικά κόσμο, θα μας μείνει αξέχαστο. Ο Παπαντίνας σε
μεγάλα κέφια ξεδίπλωσε όλο το τεράστιο ταλέντο του και μας έκανε να τον συμπεριλάβουμε, χωρίς ίχνος
υπερβολής, στους μεγάλους παίκτες της παγκόσμιας rock κιθαριστικής κοινότητας, με πολλούς από τους
οποίους τζαμάρει ανελέητα στον Παράδεισο που κατοικεί πλέον.

Πηγή: http://popaganda.gr/terry-papadinas-rip/ https://youtu.be/I7qKXg9ZQAI