Άγιο κεχριμπάρι το παυσίλυπο

του Μιχάλη Δήμα

 

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2021. Έτσι ωραία. Σαν βασιλιάς στον κόκκινο  θρόνο του από βελούδο φίνο. Γιατί από πολλά υλικά μπορείς να φτιάξεις κομπολόι, κόκαλο ζώου ή κέρατο, ξύλο ή λίθο ημιπολύτιμο και βέβαια από πλαστικό που στην δική μας εποχή το βρίσκεις σε αφθονία.

Μα το υλικό που είναι από όλα ανώτερο, είναι το κεχριμπάρι. Και αν για την ρετσίνα την καλή το ρετσίνι πρέπει να είναι νεαρό για να την απολαύσεις, για κομπολόι το ρετσίνι πρέπει να είναι παλιό σχεδόν υπέργηρο, να έρχεται από τα βάθη των αιώνων και να έχει μεταμορφωθεί σε ήλεκτρο ιαματικό.  

Ρητίνη από πεύκα που έχει απολιθωθεί τουλάχιστον τριάντα εκατομμύρια χρονάκια πριν, για να φτάσει στα χέρια μας σε μορφή χάντρας, υφάντρας ηδονών.  Να σεργιανίζει η ματιά μες  στα βαθιά της τα νερά και τους ιριδισμούς και να την αποπλανεί. Και να μαγεύεται η ακοή από τον ήχο το γλυκό, τον ρυθμικό τον ήχο. Αλλά προπάντων η αφή, αυτή είναι που πρώτη θα δεχτεί την πιο μεγάλη ηδονή από τα χάδια στο ήλεκτρο. Θηλές οι χάντρες από μαστούς αγαπημένους και χιλιοχαϊδεμένους, βυζαίνουνε οι ρώγες των δακτύλων μας τη ζεστασιά τους, τη θαλπωρή εκείνη την παυσίλυπη, που μόνο η αγιότητα μπορεί να μεταδώσει…