ΠΡΟ-ΠΟ, Δελτίον 13 αγώνων

της Βιτάλια Ζίμμερ.

 

Δελτίο ΠΡΟ-ΠΟ, που προέρχεται από τη φράση Προγνωστικά Ποδοσφαίρου. Προγνωστικά ποδοσφαίρου; Είναι δυνατόν;

ΠΡΟ-ΠΟ, ένας όρος που εύκολα μπορείς να τον πεις. Είναι μία λέξη που την ξέρουν όλοι.

ΠΡΟ-ΠΟ, τονισμένο στη λήγουσα, που παραπέμπει σε κάτι ξένο και οικείο ταυτόχρονα. Δεν είναι γαλλικό εύηχο. Αντιθέτως, είναι σαν να βήχεις.

ΠΡΟ-ΠΟ. Μόλις τρία γράμματα είναι αρκετά για να συμβολίσουν το εύκολο κέρδος.

ΠΡΟ-ΠΟ. Δεν είναι λαχείο. Εσύ συνθέτεις την τυχερή ακολουθία με κίνδυνο να μοιραστείς τα κέρδη, ενώ στο λαχείο είναι σίγουρο ότι εσύ θα είσαι ο μόνος «υπερ-τυχερός». Έτσι είναι ζωή. Κάτι δίνεις, κάτι παίρνεις.

ΠΡΟ-ΠΟ. Κάθε Κυριακή απόγευμα καλείς το αριθμό που δίνει τη νικήτρια στήλη. Κι αν δεν έχεις τηλέφωνο, περιμένεις την αθλητική εκπομπή στην τηλεόραση. Τελευταία επιλογή είναι η επίσκεψη στο πρακτορείο.

Ο μπαμπάς συμπληρώνει το δελτίο. Μονολογεί. Αναλύει την κατάσταση των ομάδων. Μία ανάλυση που σήμερα μου προκαλεί γέλωτα, διότι τα δεδομένα που λάμβανε υπόψιν του, ήταν σχεδόν αυθαίρετα. Διακρίνω όμως τη σιγουριά του. Αυτό το δελτίο θα κερδίσει και θα επιτέλους θα δραπετεύσουμε από τη φτώχεια μας.

Φτάνει στο παιχνίδι με τον Άρη. Ναι, ο μπαμπάς είναι Αρειανός. Εκεί θα κάνει λάθος. Δεν μπορείς να δεχθείς ότι η ομάδα σου θα χάσει. Δεν μπορείς καν να δεχθείς την ισοπαλία. Μόνο νίκη.

Γράφει με προσοχή τα τρία πιθανά αλφαριθμητικά 1,2,Χ που ακόμα και οι αναλφάβητοι μπορούν να γράψουν στο δελτίο με το καρμπόν.

Στέλεχος, μήτρα και απόκομμα. Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές διάβασα το δελτίο και σχεδόν θυμάμαι ακόμα τι γράφει. Πάντα με μάγευε η όψη του με τα τετραγωνάκια και τα χρώματα. Κρύβουν από πίσω τους, μία διαδικασία που προσπαθεί να είναι αδιάβλητη.

Ο μπαμπάς συμπληρώνει μία στήλη. Η μαμά παριστάνει ότι δεν βλέπει. Ποτέ δεν πίστευε στην τύχη. Πάντα πίστευε στην εργατικότητα.

Η άλλη στήλη είναι δική μου. Απαντούσα στην τύχη. Θέλει και λίγη γνώση για να κερδίσεις, αλλά ο μπαμπάς μου έδινε το δικαίωμα της τύχης, χωρίς να αλλάζει ή να κρίνει αυτό που έλεγα. Μπαμπά, σε ευχαριστώ…

Ακολουθεί η επίσκεψη στο πρακτορείο. Δελτίο και χρήματα στο χέρι. Ο πράκτορας υπολογίζει την αξία του δελτίου, παίρνει τα χρήματα, κολλά κάτι σαν γραμματόσημα και μετά ο θόρυβος της σφραγίδας. Μπαπ, μπαπ, μπαπ, τρεις φορές. Σαν δικαστής που ορίζει ότι αυτή είναι απόφαση. Είναι επίσημο πια. Έβαλες στοίχημα με το Κράτος. Αποδεικτικό στοιχείο, το απόκομμα που δεν πρέπει να χαθεί. Χωρίς αυτό δεν μπορείς να παραλάβεις τα κέρδη.

Το απόκομμα είναι πλέον μαγικό χαρτάκι που διπλώνεται προσεκτικά και τοποθετείται στο πορτοφόλι. Δεν είναι το εισιτήριο για τον πλούτο, αλλά το εξιτήριο της φτώχειας. Είναι Παρασκευή βράδυ. Θα πρέπει να περιμένουμε την Κυριακή που γίνονται οι αγώνες.

Νιώθω μία μεγάλη σιγουριά για τα κέρδη και ήδη έχω αρχίσει να σκέφτομαι σε ποιους θα ήθελα να δώσω χρήματα. Παππούς και γιαγιά είναι πρώτοι στη λίστα. Κάποιοι συμμαθητές και συμμαθήτριες υπάρχουν στις σκέψεις. Αλλά η μερίδα του λέοντος θα πάει στην οικογένεια μου. Υπολογίζω με το φτωχό μου μυαλό. Ένα σπίτι, ένα αυτοκίνητο, άλλο ένα σπίτι, ρούχα, υποδήματα, δώρα κλπ.

Φτωχό κορίτσι μου…. Δεν είναι τόσο απλό. Έβλεπα τον εαυτό μου να χαμογελάω ευτυχισμένη από το χρήμα. Καταραμένη φτώχεια…

Η Κυριακή έφτασε. Έχω αγωνία. Είμαι σίγουρη ότι εγώ έχω κάνει την σωστή πρόβλεψη. Δεν γνωρίζω από ποδόσφαιρο αλλά έχω ένα αίσθημα ότι ένα μικρό και φτωχό κορίτσι το δικαιούται. Πόσο λάθος έκανα…

Το μικρό ραδιόφωνο είναι στο τραπέζι και το δελτίο επάνω στο τραπέζι μαζί με ένα χαρτί και μολύβι. Ο μπαμπάς σημειώνει κάθε φορά που κάποια ομάδα βάζει ένα γκολ. Οι σωστές προβλέψεις γίνονται λάθος και αντίστροφα σε κάθε γκολ. Τα συναισθήματα εναλλάσσονται. Εκεί που έχεις δέκα επιτυχίες και περιμένεις την ενδέκατη, ξαφνικά γίνονται οκτώ. Μετά από λίγο γίνονται έντεκα αλλά και πάλι δεν είσαι ευχαριστημένος. Χρειάζεσαι δεκατρείς, για να δραπετεύσεις από το ημιυπόγειο…

Τα παιχνίδια λήγουν το ένα μετά το άλλο. Η νικήτρια στήλη έχει συμπληρωθεί.

Ο μπαμπάς προέβλεψε σωστά οκτώ αγώνες. Το μικρό κορίτσι μόλις πέντε. Αν τα είχαμε συνδυάσει ίσως είχαμε έντεκα επιτυχίες, που σου έδιναν χρήματα για να ντυθείς το χειμώνα. Με μία γρήγορη κίνηση το ελπιδοφόρο απόκομμα γίνεται μία μικρή μπάλα χαρτιού και μετατρέπεται σε σκουπίδι.

Δεν πειράζει μπαμπά… Πάω να φτιάξω την τσάντα μου. Αύριο έχω σχολείο….