Κώστα Δήμα…ξημερώματα
Περπατώ κλοτσώντας, ξεραμένα φύλλα
στα έρημα πεζοδρόμια
Περπατώ τινάζοντας από πάνω μου
την πνιγηρή υγρασία
στα σκοτεινά πεζοδρόμια
Περπατώ προσπερνώντας
σκελετούς ονείρων
στα κακοτράχαλα πεζοδρόμια.
Κάτω από μια λάμπα, στέκομαι.
Ανάβω τσιγάρο
Φυσάω τον καπνό στη μούρη
της πρωινής αχλής
Θεέ μου γιατί να ξημερώνει…τόσο νωρίς
imaginistes 