Χρίστος Λάσκαρης…Μνήμη της μητέρας μου

Έρχεσαι απ’ τα προχτές στα όνειρά μου:
πάνω σ’ ένα κρεβάτι ν’ αγωνίζεσαι.
Απόψε όμως,
καθόσουν έξω στην αυλή και μπάλωνες.
Κοιτούσα τα πληγιασμένα μπράτσα σου.
Είναι απ’ τους ορούς, μου λες,
με βασανίσανε.