Για τον Φευγάτο…Ο Μήτσος μπάρκαρε και πάει

Με αφορμή την επίσκεψη της Άννας Οικονόμου, αδελφής του Δημήτρη στο Μπραχάμι μετά από 35 χρόνια, της αφιερώνουμε το παρακάτω κείμενο, αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα των imaginistes στις 20/12/15 και της ευχόμαστε να είναι πάντα καλά, καλή επιστροφή στην Αυστραλία και Καλή αντάμωση!

❀❀❀

 

Στο Μπραχάμι μιας άλλης εποχής …χωρίς αρίθμηση

Το κείμενο που ακολουθεί αφορά τον Μπραχαμιώτη παιδικό φίλο
και συνεργάτη μας Φευγάτο, κατά κόσμο Δημήτρη Οικονόμου, που
μας κρατούσε συντροφιά από την Αυστραλία με τα Κυριακάτικα
γεμάτα αγάπη και νοσταλγία για τη χαμένη αθωότητα των
νεανικών μας χρόνων κείμενα του. Ο πολυπράγμων Μπραχαμιώτης
Φευγάτος των Imaginistes, αξέχαστος παραμυθάς Δημήτρης
Οικονόμου, μάγειρας καβουριών και όχι μόνο, αρτιστίκ
φωτογράφος,γκάγκστερ κατά δήλωση του , δημοσιογράφος,
δοκιμιογράφος, καλλιτεχνικός ατζέντης και ιμπρεσάριος μεγάλων
ονομάτων της τέχνης που δεν δίσταζε να κυκλοφορεί με κιμονό
ακόμα και στο καταγώγιο του Μποράκη στο Κατσιπόδι…

*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΣ”, Marrickville,
Sydney, New South Wales, Australia, 27/09/2014

Η μέρα χρυσαφένια, με έναν ήλιο ολόλαμπρο και ένα ευχάριστο δροσερό αεράκι. Μποτάνι μπέι. Περασμένο
Σάββατο είμασταν όλη η παρέα: Η Άννα, η Γιάννα, η Πόπη, ο Κώστας… Συγγενείς και φίλοι.

“Που είσαι, ρε Μήτσο…”
Μέσα από την τεφροδόχο, κοιτούσε ο Μητσούλης.

“Θα γίνουν όλα όπως τα είπα ή θα έχουμε ντράβαλα. Θα γίνουν όλα κατά τα ειωθότα;»
Υπήρχε εκεί πέρα ένα έντονο συγκινησιακό στοιχείο. Δεν ήταν καμιά εξηνταριά νοματαίοι και μια χούφτα

στάχτη.

«Ήμασταν όλοι μαζί μα θαρρείς πως αυτός ήταν όλοι».
Για πρώτη φορά είδα το Μποτάνι Μπέι με κύμα γαλάζιο. Μου θύμισε Αιγαίο. Να, μισόκλεισα και λίγο τα μάτια

και είδα χιλιάδες ιστιοφόρα με κόκκινα πανιά. Αγγελόπουλος, «Οι κυνηγοί».

“Που είσαι, ρε Μήτσο…”

Δίπλα άκουγα διάφορα. Για την μέρα, τον καιρό, το ταξίδι στην Ελλάδα που δεν έγινε ποτέ. Ένας ψιθύριζε στην

τεφροδόχο:

«Εδώ είμαστε Μήτσο. Μαζί σου».
Ένας πίσω μουρμούριζε Αναγνωστάκη:
«Μερόνυχτα έπαιζε το κρυφτό με το θάνατο
σε κάθε γωνιά και σοκάκι.
Λαχταρούσε ξεχνώντας το δικό του κορμί
να χαρίσει στους άλλους μιαν Άνοιξη».

Τελικά δεν μπορούσα να καταλάβω. Ποιος θα έφευγε. Εμείς ή ο Δημήτρης;

Μα όλα αυτά ήταν απλά
και ο καιρός λίγος.
Κανείς δεν προφταίνει.
Δεν είμαστε όλοι μαζί
Δυο τρεις ξενιτεύτηκαν
Τράβηξεν ο άλλος μακριά
με ένα φέρσιμο αόριστο…

Τότε είδα μια σκηνή από ταινία προσεχώς. Στο Μποτάνι Μπέι έμαινε ένα τρικάταρτο με όλα τα πανιά του

ανοιγμένο.
«Μήτσο ήρθε το πλοίο…»

Κανείς δε μίλησε… Συγγενείς και φίλοι κατέβηκαν στη θάλασσα. Στην παραλία, είχε κυματάκι…

Ο ξάδελφος ο Ντίνος με την τεφροδόχο μπήκε χύμα στο κύμα.

…Ήταν καμάρι της αυγής
και καβαλάρης όμορφος.
Τώρα μια χούφτα «στάχτη».

Κάτι από τον Λόρκα. Φεντερίκο Γκαρθία. Τα λέγαμε με τον Μήτσο. Γιατί να μην τα γράψω τώρα;

Γύρισε κάμπους και βουνά
και πανηγύρια πέρασε
στην αγκαλιά των κοριτσιών.
Ποιος το ‘λπιζε να γίνουνε
τα μούσκλια τα νυχτιάτικα
στεφάνι στα μαλλιά του;

Τι τρικάταρτο έκανε μπρος-πίσω. Ο ξάδελφος με την στάχτη στη θάλασσα. Όρτσα τα πανιά, μάινα. Όλα τα
ναυτικά από τον Καββαδία. Σαν νάταν χθες τα απαγγέλαμε μαζί με τον Μήτσο:

Σαλπάρουμε. Μας περιμένουν στο Μπραζίλι.
Το πρόσωπό σου θα το μούσκεψε το αγιάζι.
Ζεστόν αγέρα κατεβάζει το μπουγάζι.
μα ούτε φουστάνι στη στεριά κι ούτε μαντήλι.
Το ιστιοφόρο έριξε τη σκάλα, ο ξάδελφος τη στάχτη τη στολισμένη…
Ατσίγγανε και Αφέντη μου, με τι να σε στολίσω;
Φέρτε το Μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό.
Στον τοίχο της Καισαριανής
μας φέραν από πίσω
κ’ ίσα έν’ αντρίκιο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.

Όλοι ρίξαμε από ένα λουλούδι στη θάλασσα. Τα λουλούδια που είχαν φυτρώσει στα χέρια μας…

Έβραζε το κύμα του Γαρμπή.
Είμαστε και οι δυό σκυφτοί στο χάρτη
Γύρισες και μου είπες πως τον Μάρτη
Σε άλλους παραλλήλους θα έχεις μπει.

Δεν ξέρω Μήτσο σε τι παραλλήλους θα έχεις μπει. Ξέρω όμως ότι με το ίδιο ιστιοφόρο θα έρθουμε όλοι εμείς που
θέλουμε να μιμηθούμε τη λεβεντιά σου. Σε αυτή τη φοβερή παρτίδα σκάκι, που την έχασες στο παρά πέντε. Σου

στέλνω την τελευταία “Ελλήνων λόγος” να διαβάσεις. Δικός σου,

Άγγελος Καίσαρης