Μιχάλη Δήμα…«ΔΑΓΚΩΜΑ ΑΠΟ ΣΜΕΡΝΑ»

          Του βίου το ευμετάβλητο δρεπανηφόρο άρμα

          με αφηνιασμένα άλογα να οδηγούν το κάρμα.

          Του βίου το ευμετάβολο να το χεις πάντα υπόψη

          αν σε πετύχει ξαφνικά στα δύο θα σε κόψει.

          Του βίου το ανέρειστο  να το θυμάσαι πάντα

          μα σ’ όλες τις αναποδιές εσύ καλέ μου αγάντα.

          Σαν απειλή ασύμμετρη άραγε από πού θα σου ρθει

          είσαι καμένος στο χυλό φυσάς και το γιαούρτι.

          Κανείς δεν σου εγγυήθηκε πως θα χεις πάντα φράγκα

          κι όταν τα είχες έκανες  τον δήθεν και το μάγκα.

          Βροντάνε πόρτες πίσω σου με πάταγο όπως κλείνουν

          έξω στο δρόμο σύννεφα μπόρα να προμηνύουν.

          Πέρασε και σε χτύπησε η ανάγκη και εσένα

          καθώς δεν το περίμενες  δάγκωμα από σμέρνα.