Διονύσης Καρατζάς…ΒΡΑΔΙΝΟ ΡΟΥΧΟ

Για τις νύχτες έραψε βροχή,

μ’ άσπρη κλωστή κεντώντας αστραπές.

Έχει κι άλλα φορέματα, αφόρετα από τα χρόνια των ονείρων:

το θαλασσί με λυμένους τους ανέμους

για εκδρομές έξω από τους χάρτες·

το τριανταφυλλί με τα φτερά στους ώμους,

που δεν άντεξε την αγκαλιά·

το κόκκινο εφαρμοστό με τους γκρεμούς και το άλλο, το φαρδύ σταχτί

που χωρούσε μοναξιές.

Όποτε βρέχει, τη θυμάμαι ν’ αστράφτει.

 

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ, Πρόβα εαυτού