Μιχάλη Δήμα…«ΨΥΧΗ ΖΗΤΙΑΝΑ»

Ψυχή ζητιάνα μια ζωή

ψιχία επαιτούσες.

Μια Χαναναία είσαι και συ

και πάντοτε την πείνα σου

κάπως την ξεγελούσες.

Σαν κείνα τα κυνάρια

τα αδέσποτα και ασύδοτα.

Τώρα φοράς μαύρα γυαλιά

να κρύβεις την ντροπή σου.

Μα είσαι σαν θάλασσα πλατιά

πλατιά μα και μεγάλη

και των ματιών σου η ομορφιά

πάλι ανθεί και θάλλει.

 

από την ποιητική συλλογή,  Συγκομιδή