Η δημοκρατία των θορύβων
γράφει ο Απόστολος Λαμπρόπουλος
Πας σε ένα εστιατόριο σε μια ταβέρνα να πιείς ένα ποτηράκι, να ανεβάσεις την χοληστερίνη σου, να πεις δυο κουβέντες, να ξεσκάσεις βρε αδερφέ.
Πας να περπατήσεις λίγο, να γυμναστείς, να τρέξεις, για την υγειά σου ρε γαμώτο.
Πας να κοιμηθείς , να ξεκουραστείς , να ηρεμήσεις.
Αμ δε…. Καλή η πρόθεση αλλά την δημοκρατία την ρώτησες; Και όταν λέμε δημοκρατία εννοούμε αυτό που οι Έλληνες θεωρούν δημοκρατία. Δηλαδή την ελευθερία του να κάνει ο καθένας ότι γουστάρει.. και να συμπεριφέρεται όπως του αρέσει.
Και επειδή όλα έχουν ένα κόστος ιδού το τίμημα της δημοκρατίας.
Στην καλύτερη περίπτωση βραχνιάζεις γιατί για να σε ακούσει ο φίλος δίπλα σου πρέπει να φωνάζεις δυνατά αν όχι να ουρλιάζεις. Αν δε είσαστε πάνω από δυο στο καφέ η στην ταβέρνα τότε ο βαθμός δυσκολίας στην επικοινωνία μεγαλώνει επικίνδυνα.
Η συνεχής έκθεση σε θορύβους επηρεάζει αρνητικά την ψυχική σου υγεία, την υγεία σου γενικότερα με συνέπειες πολλές φορές ανεπανόρθωτες αλλά ποιος σε ενημερώνει και ποιος νοιάζεται για την δημόσια υγεία;
Βέβαια υπάρχει και το ανέκδοτο περί ωρών κοινής ησυχίας. Αλλά σιγά μην υποδουλωθεί ο Έλληνας. Αντίσταση μέχρι τέλους, και εσύ σιωπάς γιατί πως θα κυκλοφορείς με τη ρετσινιά του καταδότη;
Πάντως μην ανησυχείτε, είμαστε μια ζωντανή χώρα γι’ αυτό και όλη μας η παιδεία στον θόρυβο βασίζεται. Από το νηπιαγωγείο (παιδιά είναι να μην φωνάξουν;) μέχρι την Βουλή (βουλευτές είναι να μην φωνάξουν;)
James Michalopoulos | Hustle Bustle | 2008 | New Orleans …
imaginistes 