OXI…γιατί έτσι γουστάρω!

 μου το λένε αυθόρμητα, άμεσα και χωρίς σκέψη.

Επίσης θεωρώ ότι το «ΟΧΙ» λόγω της αντίστασης στον Γερμανο – Ιταλικό

άξονα το 1940, έχει κακώς συνδυαστεί με την μαγκιά , την υπερηφάνεια και την μόνιμη απάντηση-αντίδραση σε ότι δεν μας αρέσει, σε ότι μας θίγει οικονομικά και γενικά σε ότι έχει κατά την αντίληψη μας αρνητική επίπτωση.

Το «ΟΧΙ» είναι σχεδόν πάντα μονολεκτικό. Είναι συνήθως οργισμένο αν δεν είναι σαρκαστικό.
Σε περίπτωση που συνεχίσει αυτός που το είπε θα ξεκινήσει την πρόταση του με «ΔΕΝ» (90%) παρέα με συναφείς χαρακτηρισμούς.

Στην προσωπική, οικογενειακή, επαγγελματική και κοινωνική μας ζωή το συναντάμε σε καθημερινή βάση και δύσκολα μπορούμε να το διαχειριστούμε.

Στην Πολιτική το ΟΧΙ είναι διαχρονικά συνώνυμο της αντιπολίτευσης συνολικά. 

Στον συνδικαλισμό καλημέρα λες και σου απαντούν όχι.

Στα εθνικά θέματα είναι κάτι το ιερό. Το «ΝΑΙ» ισοδυναμεί το λιγότερο με προδοσία. Τώρα πότε το «ΟΧΙ» απέφερε οφέλη για τον Ελληνισμό προσωπικά δεν το γνωρίζω. Αντίθετα υπάρχουν πολλά τρανταχτά γεγονότα καταγεγραμμένα στην Ιστορία με καταστροφικά αποτελέσματα. 

Εκ του αποτελέσματος είτε εναλλακτικά υπερήφανη θέση δεν υπήρξε είτε δεν μπόρεσε να υλοποιηθεί.

Έτσι, αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε για ένα ακόμη υπερήφανο ΟΧΙ και επετείους παραλλαγής του «δεν ξεχνώ» για την defacto δημιουργία 2 ανεξάρτητων κρατών . Και αν δεν κάτσουμε καλά θα έχουμε και την προσάρτηση του μικρού ανεξάρτητου κράτους της Βόρειας Κύπρου στην μαμά Τουρκία. 

Οι συνέπειες σε ΑΟΖ κλπ.  κλπ. είναι προφανέστατες. Εκτός αν πάλι πιστεύουμε ότι θα μας βοηθήσουν οι σύμμαχοι και με την μόνη απομένουσα επιλογή, τον πόλεμο θα πάρουμε πίσω ότι έχουμε χάσει. Κάτι μου θυμίζει αυτό. (αλήθεια υπάρχει έστω και ένας πολιτικός που έχει μελετήσει τι προηγήθηκε της Μικρασιατικής καταστροφής;)

Στην επαγγελματική σας ζωή όταν εισπράττετε «όχι» χωρίς αιτιολόγηση η με δικαιολογίες του τύπου «δεν το θέλει η διοίκηση» η «έτσι είπε ο γενικός» η «έτσι είπε ο μπαμπάς…» να είστε σίγουροι ότι προέρχεται από έναν άθλιο manager.

Το όχι στην επαγγελματική μας ζωή μπορεί να γίνει και συνώνυμο της απάτης του management. Συχνά οι διοικήσεις των εταιριών χρησιμοποιούν διάφορα «τρικ» για να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση στους εργαζόμενους ότι έχουν φωνή, ότι μπορούν να εκφράσουν την δημιουργικότητα τους και να συμβάλλουν με τις ιδέες τους στην επίτευξη των στόχων και την ανέλιξη τους.

Για σκεφτείτε μετά από τόσες «καμπάνιες» πόσα ΝΑΙ εισπράξατε.

Σε κοινωνικό, οικογενειακό επίπεδο και στην καθημερινότητα, το ΟΧΙ είναι σε ημερήσια διάταξη. Περήφανο και δυναμικά ακούγεται έτσι απλά, χωρίς αντιπρόταση χωρίς αιτιολόγηση, γιατί έτσι, είπα όχι και τέρμα ρε παιδί μου…

Πηγή: https://aplampropoulos.blogspot.com/2020/12/oxi.html