Στου Κώστα, πίσω από το Ιερό…
Χωρίς ρεκλάμα
Κι ο συρτός αργά μας πάει πίσω από το ιερό
Δ. Σαββόπουλος
❀❀❀
του Μιχάλη Δήμα
Εκεί, πίσω από το ιερό του επιβλητικού ναού της πόλης μας, πολιούχου και προστάτη του Δήμου μας, Αγίου Δημητρίου, υπάρχει ένα μαγαζί χωρίς κάποια επιγραφή, χωρίς κάποιο ευφάνταστο ή κοινότυπο όνομα, χωρίς ρεκλάμα. Όλοι το ξέρουμε με το όνομα του ιδιοκτήτη του, στου Κώστα ή με την τοποθεσία που βρίσκεται, πίσω από το Ιερό. Και βέβαια στη συγκεκριμένη περίπτωση το Ιερό με κεφαλαίο, μια και είναι το σημείο που ορίζει τη θέση του.
Εκεί, λοιπόν, μας πάνε αργά και χαλαρά τα βήματά μας, συνήθως κάθε Κυριακή, σε ένα άτυπο ραντεβού για καφεδάκι και κουβέντα. Πιστοί και άπιστοι μετά το τέλος της λειτουργίας όλοι θα ανάψουμε το κεράκι μας στου Κώστα και ξεκινάει μια δεύτερη λειτουργία πια πίσω από το Ιερό. Οικογένειες, ζευγάρια, παρέες, πιάνουν θέσεις στα τραπεζοκαθίσματα και αρχίζει η ιερουργία της συζήτησης και της συναναστροφής. Μπραχαμιώτες παλιότεροι και νεώτεροι το έχουν κάνει στέκι εδώ και χρόνια.
Είναι σαν να βρίσκονται στο κέντρο της δίνης του Μπραχαμίου που πότε τους ρουφάει στο παρελθόν του και πότε τους εξακτινίζει στο μέλλον. Υπάρχει μια αύρα στην ατμόσφαιρα που μπορεί να την υποβάλλει η βαριά σκιά του ναού. Καμμιά φορά ξεχνιέμαι και χαζεύω τις αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες. Αχ, σκέφτομαι τι ωραία θα ήταν αυτή η εκκλησία σε κάποια plaza της Ευρώπης. Συζητήσεις, λοιπόν, επί παντός επιστητού για διάφορα θέματα, πολιτική με τις απαραίτητες εντάσεις, νέα της τοπικής κοινωνίας, αναμνήσεις, συμφωνίες, επαγγελματικά, όνειρα, σχέδια, απ’ όλα έχει ο μπαξές του Κώστα, πίσω από το Ιερό…
❀❀❀
Δύο φωτογραφίες. Του Κώστα, πίσω από το Ιερό η αλλιώς Essenza Caffe σε ώρα ανάπαυσης και οι σκοτεινοί διοπτροφόροι την εποχή του κορωνοϊού

