Αστέρια στη…θάλασσα

Κλεοπάτρα Λυμπέρη…ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΝΗΣΙ 

❀❀❀❀

Η Αμερική είναι ένα μεγάλο νησί. Στο Μανχάταν τα κτίρια
τρίζουν το καλοκαίρι, στα μουσεία δακρύζουν οι
πίνακες του ντε Κούνινγκ. 
Στην Αμερική, σκέφτομαι έναν πελαργό που
υποφέρει από ζέστη στην Αμοργό και αμέσως κατρακυλώ
ως το ποίημα  του Γκάτσου.
Το νησί Αμοργός αφορά τη λογοτεχνία, όχι κυρίες στην αμμουδιά
που κάνουν ηλιοθεραπεία. Στην ομπρέλα του ήλιου από κάτω,  
με μαγιό –στην Αμοργό–  
το 2013 είχα θεία επιφοίτηση: Πως ο Γκάτσος ήταν τζίτζικας
αρχαίος και βγήκε από τη Γη μόνο για να πει:  
Ακόμη και ένας χαμένος ελέφαντας αξίζει πιότερα από δυο στήθη
κοριτσιού που σαλεύουν.  
Η Αμερική είναι ένα μεγάλο νησί. Καλοκαίρι. Στο Μανχάταν η
πόλη με διώχνει. Η ζέστη λιώνει εαυτούς και αλλήλους.
Οι πίνακες του ντε Κούνινγκ ζηλεύουν 
δυο στήθη κοριτσιού που σαλεύουν.