Μπραχαμιώτες καλλιτέχνες…Γιάννης Μωραΐτης

ΤΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕΙ ΚΑΛΙΚΑΤΖΟΥΡΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΓΚΑΣ

«Το μπουζούκι είναι αλάνικο όργανο, γεννήθηκε στη φυλακή και μεγάλωσε στους τεκέδες». «Πρέπει να ζήσεις αυτή τη ζωή, να βγάλεις ταλαιπωρία για να παίξεις μπουζούκι».

Οι imaginistes από αυτόν το χώρο και μέσα από τα θέματα που προβάλλουν, τις σκέψεις,
τις προτάσεις, τις αισθητικές , καλλιτεχνικές ανησυχίες και τις
πρωτοβουλίες που παίρνουν βρίσκονται, θέλουμε να πιστεύουμε, σε μια
διαρκή αναζήτηση του “ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού” που
συνοψίζεται σ’ αυτό που αποκαλούμε “γνήσιο”, άρα πολύτιμο, άρα μοναδικό
και αναντικατάστατο. Στις πραγματικές δηλαδή αμετάβλητες-σταθερές
αξίες και μακρυά από τους ντενεκέδες και την δηθενιά. Στη σειρά
Μπραχαμιώτες καλλιτέχνες παρουσιάζουμε σήμερα τον μοναδικό σολίστα ,
μέγιστο παίκτη του μπουζουκιού, ένα αληθινό διαμάντι τον Μπραχαμιώτη
Γιάννη Μωραΐτη. Ο Μωραΐτης θρέμμα της    φτωχογειτονιάς μας, δεν είνα ίσως πολύ γνωστός στο ευρύ κοινό . Είναι
όμως πασίγνωστος στο χώρο του ρεμπέτικου και λαικού τραγουδιού . Οι
συμμετοχή του στη δισκογραφία τεράστιων καλλιτεχνών, η παρουσία του
δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα τον καθιστά ως έναν εκ των κορυφαίων
και απ’ τους λίγους εναπομείναντες γνήσιους παίκτες αυτού του μοναδικού
μουσικού οργάνου.

Ο Γιάννης Μωραΐτης είναι ο άνθρωπος που παρά το τεράστιο μέγεθος που διαθέτει,
δεν ξιπάστηκε. Είναι ο ταπεινός γείτονας της οδού Ιερέων Μακροπούλων
που κατοικεί, που πίνει το καφεδάκι του στο πεζοδρόμιο του καφέ του
Αλέξανδρου που περνάει απαρατήρητος και σιωπηλός δίπλα μας,
άγνωστος εν μέσω αγνώστων . Αυτός ο άνθρωπος ολιγώρησε και δεν
ακολούθησε την πορεία της πολιτισμικής παρακμής που έφερε η Πασοκική
κυριαρχία όπου το ευτελές, η ρόκα παρμεζάνα, η αστακομακαρονάδα και
το ζειμπέκικο της Ευδοκίας έγιναν συνώνυμο της καταξίωσης, status
symbol, μαγκιά- κλανιά των Νεοελλήνων βαρβάρων. Ο Μωραίτης δεν έχει
πια δουλειά . Η τέχνη του είνα περιττή, δεν μετράει σήμερα γιατί επιμένει
να τιμάει και να υπηρετεί τους θεόπνευστους που κατοικοεδρεύουν τώρα
μαζί με τους Άγγελους του ουρανού και εξακολουθούν να μας παίζουν
παραπονιάρικια, ντερβίσικα τραγούδια, δηλαδή τον Μάρκο , τον
Τσιτσάνη,τ ονΖαμπέτα, τον Χιώτη, τον Καζαντζίδη
…

Mάγκα Γιάννη, δεν φταις εσύ που δεν γουστάρουν χαρακτήρες σαν τον
δικό σου, το ξέρεις άλλωστε ότι σήμερα επιπλέουν οι φελλοί. Εμείς
πάντως θα σε έχουμε στην καρδιά μας και θα σε τιμάμε για την προσφορά
σου όπως μπορούμε και με όσες δυνάμεις έχουμε. Υ.Γ Προς στους
μεγαλοσχήμονες  πολιτιστικοί παράγοντες  του Δήμου. Αντί να χαλάτε
χιλιάδες ευρώ σε ανούσιες εκδηλώσεις γιατί δεν δίνεται στον Μωραΐτη
μια θέση δάσκαλου του μπουζουκιού; Μήπως δεν έχει τα τυπικά προσόντα?
ΠΑΡΑΚΟΛOΥΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΩΡΑΙΤΗ.

Αναδημοσίευση από imaginistes